موسوی: دولتمردان با گشاده‌دستی از حقوق ملت عقب نشسته‌اند

میرحسین موسوی، نامزد اصلاح‌طلب معترض به نتایج انتخابات اخیر ایران، با انتقاد از رفتار دولت ایران در موضوع هسته‌ای می‌گوید که دولتمردان با گشاده دستی از حقوق تردیدناپذیر ملت خود عقب نشسته‌اند.

آقای موسوی در تازه‌ترین بیانیه خود که در آستانه روز ۱۳ آبان منتشر شده است با اشاره به توافق برای دریافت سوخت رآکتور تهران در قبال تحویل اورانیوم غنی‌شده، گفته است که «۱۶ سال پیش، تهیه سوخت رآکتور تهران امری بود که نه مسئولان و نه رسانه‌ها انجام آن را خبری مهم تلقی نمی‌کردند» اما «امروز قسمت اعظم محصول فعالیت هسته‌ای کشور، که این همه جار و جنجال به خود دیده و چندین تحریم برای ملت به همراه آورده است، گویا باید برای تأمین همین نیاز ساده، تحویل کشورهای دیگر شود، شاید بعدها لطف کنند و اندکی سوخت در اختیار ما بگذارند.»

بیانیه شماره ۱۴ میرحسین موسوی در آستانه سیزدهم آبان

کلمه: مهندس میرحسین موسوی در آستانه ی یوم الله سیزدهم آبان بیانیه ای خطاب به ملت شریف ایران صادر کرد . به گزارش “کلمه” متن کامل این بیانیه به شرح زیر است.

بسم الله الرحمن الرحیم

در تاریخ معاصر ما سیزدهم آبان یادآور سه حادثه است. در نخستین از این رویدادها امام خمینی از ایران تبعید شد و نهضت در فترتی سیزده ساله فرورفت. رژیم شاه پس از به دست آوردن چنین نتیجه‌ای باید خود را شماتت کرده باشد که چرا این راه حل ساده را پیش از آن به کار نبست. یک قیام بود و یک امام که وقتی از صحنه دور شد دیگر چیزی از شور تحول‌خواهی باقی نماند. آیا به راستی امام خمینی در حرکتی که آغاز کرد تنها بود؟ هرگز چنین نبود، زیرا هرگز چنین نیست که یک فرد بتواند به تنهایی در صحنه جامعه تحولات نمایان ایجاد کند. پیروان او بسیار بودند، اما آنان شبیه به یارانی نبودند که سال‌ها بعد پیرامونش را گرفتند، آن زمانی که گفت «رهبر ما آن طفل سیزده ساله است …»

دومین سیزدهم آبان روز رهبران سیزده ساله است؛ دانش‌آموزانی که برای تظاهرات در محوطه دانشگاه تهران گرد آمده بودند و مورد یکی از سبعانه‌ترین کشتارها قرار گرفتند. تجربه رژیم از حوادث دهه چهل بود که موجب چنین حرکات خونینی شد. تصور بر آن بود که اگر با همان قاطعیت گذشته عمل کنند از نو به همان نتایج خیره‌کننده دست می‌یابند، حال آن که زمینه اجتماعی کاملا تغییر کرده بود؛ زمین تغییر کرده بود و زمان تغییر کرده بود و مهمتر از آن جان انسان‌ها تغییر کرده بود. دیگر حکومت شاهنشاهی با یک امام تنها روبرو نبود. این بار کسانی گرد او جمع شده بودند که شاید به اندازه پدرانشان او را نمی‌شناختند یا سخنانش را نشنیده بودند، اما به اندازه امام خود شور در سینه داشتند؛ آنها همچون پدرانشان برای به راه ‌افتادن لازم نبود که پی‌درپی شماتت شوند.

درباره سومین سیزده آبان بسیار گفته شده است، تا جایی که بعید است کمترین اطلاعی از آن ماجرا ناگفته مانده باشد؛ از جمله آن که در این رویداد امام از دانشجویان مسلمان پیروی کرد. ظاهرا این دانشجویان بودند که خود را پیرو خط امام می‌خواندند، اما در واقع این امام بود که حرکت آنان را دنبال نمود. قطعا هیچ‌یک از رهبران و فرماندهان انقلاب در شکل دادن به آنچه در این روز اتفاق افتاد نقشی نداشت. حتی خود دانشجویان تصور می‌کردند بعد از چند روز حادثه تمام می‌شود و به خانه‌هایشان باز می‌گردند. ولی امام این رویداد را پیگیری کرد و آن را انقلابی بزرگ‌تر از انقلاب اول نامید. تنها امامی که درد یک سکوت سیزده ساله را چشیده باشد می‌داند که جامعه‌ای شکل‌یافته از چوب‌های فرمانبر و خشک از خود جوششی ندارد و حیات پاکیزه‌ای ندارد. او مردم را رهبر می‌پسندید، زیرا می‌دانست که گذر از یک گردنه تاریخ برای سعادت هیچ ملتی کافی نیست. آنان باید از چنان خودانگیختگی و بصیرتی برخوردار شوند که در هر عصری و نسلی بتوانند راه را از بیراهه بشناسند و بپیمایند. مردم ما امروز رهبرانند و این همان آرزوی بزرگی است که امام برای آنان داشت. او ما را دعوت ‌کرد به سوی آن چیزی که ما را زنده می‌کرد.

آنک سیزدهم آبان، این سبزترین روز سال دوباره از راه می‌رسد. آیا امروز قابل‌تصور است که حرکت مردم بر اثر بازداشته شدن همراهی از همراهی خاموش شود؟ اگر اینگونه باشد دستاوردهای چهل و پنج سال تاریخ معاصر خود را از دست داده‌ایم، و اگر چنین نباشد این نشانه‌ای از ریشه‌های انقلابی ماست. ما به اتکای این ریشه‌هاست که سبز شده‌ایم، ریشه‌هایی که اگر از آنها دور شویم به همان چیزی تنزل خواهیم کرد که مخالفان مردم آرزو می‌کنند. به این خاطر است که جا دارد با هر تلاش افراطی در این جهت برخوردی احتیاط‌آمیز داشته باشیم.

حرکت ما از واگذار کردن اسلام به جبهه خرافه‌پرستان و سپردن انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان، از ناچیز شمردن میراث و میوه مبارزات یک‌صدساله مردم ایران و جایگزین کردن آن با تصوراتی گنگ، و از جدایی و بیگانگی نسبت به ریشه‌های تاریخی‌اش نفع نمی‌برد، و اگر برخی دولت‌های بیگانه بر ترویج چنین تمایلاتی اصرار دارند شاید در این کار سودی ملاحظه می‌کنند. آنها اگر لازم باشد با وجدانی آرام بر سر جنبش امروز ایرانیان پشت میز معامله می‌نشینند و به همان مقدار آزادی و توسعه سیاسی که در کشورهای همسایه‌ وجود دارد برای ملت ما قناعت می‌کنند و در این قناعت قابل سرزنش نیستند. این ما هستیم که اگر مصالح خود را به درستی تشخیص ندهیم باید ملامت ‌‌شویم.

این روزها هر نگاهی که به نگاهی می‌افتد از پیروزی می‌پرسد. کی به آن می‌رسیم؟ چه چیز ما را به آن می‌رساند؟ کدام قدم و اقدام آن را به پیش می‌اندازد؟ و چه چیز آن را کمال می‌بخشد؟ تمامی وجود ما دعا و سوال است و وعده خداوند که فرمود هر آنچه مسئلت کنیم مقداری از آن را اجابت خواهد کرد. و آتاکم من کل ما سالتموه. (و از هرآنچه از او خواستید به شما داد). همین که خواسته‌ای در جامعه متولد می‌شود دیگر هیچ کس قادر نیست از برآورده شدن آن ممانعت کند و دولت‌ها تنها می‌توانند بر مقادیری چون زمان و میزان و شکل تحقق آن تاثیر بگذارند.

آیا ما هم می‌توانیم بر این مقادیر اثر داشته باشیم؟ آری. المعروف بقدر المعرفه؛ انسان‌ها به قدری که بصیرت و آگاهی از خود به نمایش می‌گذارند در خور نیکویی‌ها قرار می‌گیرند. کما این که در این چند ماه مردم ما بیش از آن که از رنج‌های خود گنج به دست آورده باشند از برکات خردمندی خود بهره‌مند شده‌اند.

راه سبز ما یک مسیر عقلانی است و این یک بشارت است، زیرا نشان می‌دهد که ما تا انتها بر سر خواسته‌های خود مستحکم خواهیم ایستاد. اگر دچار تندروی و رفتارهای افراطی بودیم شک نکنید که با دستانی خالی از نیمۀ راه باز می‌گشتیم، زیرا افراط راه را برای تفریط باز می‌کند. اگر برای قبول این حقیقت به مثال نیاز دارید به سیاست خارجی دولتمردان بنگرید. همان وقتی که آنان مناسبات بین‌المللی کشور را به اغراض تبلیغاتی آلوده کردند و از خردورزی و متانت کناره گرفتند می‌شد حدس زد که به زودی مصالح بلندمدت مردم را به هیچ معامله خواهندکرد. شانزده سال پیش از این تهیه سوخت برای تاسیسات هسته‌ای تهران امری بود که نه مسئولان و نه رسانه‌ها انجام آن را یک خبر مهم تلقی نمی‌کردند. امروز قسمت اعظم محصول فعالیت‌های هسته‌ای کشور ،که این همه جاروجنجال به خود دیده و چندین تحریم برای ملت به همراه آورده است، گویا باید برای تامین همین نیاز ساده تحویل کشورهای دیگر شود، شاید بعدها لطف کنند و اندکی سوخت در اختیار ما بگذارند. آیا این یک پیروزی است؟ یا یک تقلب آشکار، که چنین تسلیمی فتح‌المبین نامیده شود؟

دولتمردان نه مشکلات جهان را حل کردند و نه بر حقوق تردیدناپذیر ملت خود تاکید نمودند، که با گشاده‌دستی از این حقوق عقب نشستند. آنها نشان دادند که حتی در تسلیم شدن و کرنش کردن افراط‌گرند. حتی اگر با تلاش دلسوزان از واگذاری دستاوردهای کشور در زمینه انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای جلوگیری شود از عواقب افراط و تفریط‌های دولتمردان ایمن نشده‌ایم، زیرا رفتارهای آنان زمینه را برای اجماع بین المللی جهت اعمال تحریم‌ها و فشارهای بیشتر به ملت ما فراهم کرده است.

چیزی که ما می‌توانیم از این ماجرا بیاموزیم آن است که خود دچار افراط نشویم. دیر یا زود – بلکه به امید خدا بسیار زود – مخالفان مردم صحنه را ترک می‌کنند. آیا آن روز باید کشوری تخریب شده برای ملت باقی بماند؟ آن چیزی که امروز باید نگران آن باشیم مصالح کشور است، زیرا کشور جز صاحبان اصلی‌اش کسی را ندارد که در این باره ابراز نگرانی کند. ساختن فردا را باید از امروز آغاز کنیم. باید برای فردا چنان مهیا باشیم که اگر همین فردا از راه رسید یکه نخوریم. باید هریک از ما مردم نه فقط نقش پیشوایی که مسئولیت آن را نیز بر عهده خود احساس کنیم.

تاکید بر اجرای بدون تنازل قانون اساسی یک راهبرد کلیدی برای ساختن فرداست. با چنین راهبردی ما در تاریکی قدم نمی‌گذاریم و میراث‌های به جا مانده از مبارزات نسل‌های پیشین را به هیچ تقلیل نمی‌دهیم. و هر آنچه از آرمان‌ها و خواسته‌هایمان که جا بماند با زندگی‌های خود آن را به دست می‌آوریم، زیرا ساختار ظاهری هرگز تمام آن چیزی، بلکه قسمت اصلی آن چیزی نیست که در جامعه واقعیت دارد. بخش اصلی این واقعیت زندگی‌های ماست. دستگاه ظاهری می‌تواند فرزندان انقلاب را همچون تبهکاران دستگیر کند و لباس‌های تحقیرآمیز بر قامتشان بپوشاند و مردم می‌توانند با نگاهشان از آنان قهرمان بسازند و به آنان افتخار کنند. در این رودررویی کدامیک برنده‌اند؟ دستگاه ظاهری می‌تواند آنان را در دادگاه‌های نمایشی محکوم کند و نگاه مردم می‌تواند آنان را در پیشگاه وجدان خویش حاکم بداند. به راستی کدامیک از این دو در واقعیت جامعه حکومت می‌کنند؟ دستگاه ظاهری با برخوردهای توهین‌آمیز خود خانواده‌های آنان را سرافکنده و خوارشده می‌خواهد و نگاه‌های مردم آنان را در عین تلخ‌کامی‌هایی که می‌چشند سربلند می‌بیند. کدامیک از این دو نگاه بر احساس این خانواده‌ها چیره است؟ دقت کنید که تنها در نگاه مردم این همه قدرت وجود دارد و تا اینجای کار هنوز حرفی از دیگر توانایی‌های آنان نگفته‌ایم. دستگاه ظاهری می‌تواند برای این خانواده‌ها تنهایی و عسرت تدارک ببیند و مردم می‌توانند آنان را در آغوش بگیرد؟ به راستی کدامیک از این دو بر کار خود غالبند؟ دستگاه ظاهری می‌تواند دانشجویان غریب را به جرم ابراز عقیده از خوابگاه محروم کند و معیشت آنان را در تنگنا قرار دهد و شبکه‌های اجتماعی می‌توانند با حمایت‌‌های خود از آنان پشتیبانی کنند. تاثیر اقدام کدامیک از آنها بیشتر است؟ به راستی کدامیک از آنها قدرتمندتر است؟ بلکه اساسا تقابلی میان این دو وجود ندارد؛ یکی هست و دیگری نیست، زیرا این زندگی‌های ماست که به هر امری در نظم ظاهری جامعه معنا می‌بخشد. ما در چند ماه گذشته نه با شکستن این نظم، که با تغییر معنا دادن به آن از راه زندگی‌هایمان صحنه جامعه را تغییر دادیم. ما چه نیازی به شکستن این نظم داریم در حالی که در هر شرایطی این ما هستیم که با زندگی‌های خود به آن جهت می‌دهیم.

بعد از این نیز راه ما این است. در شرایطی که اصول متعدد قانون اساسی بتوانند بی‌محابا معطل بمانند حقیقت آن است که فرقی میان قانون خوب و بد وجود ندارد. ساختار سیاسی کشور اگر بهترین نظم ممکن باشد به چه کار می‌آید اگر زندگی‌های ما به آن اعتبار نبخشد، یعنی معنی برایش تدارک نبیند، آن را تنفیذ نکند و اجرای بدون تنازل آن را مطالبه ننماید؟ به همین ترتیب اگر این ساختار واجد اشتباهات و عقب افتادگی‌های واضح بود ما تنها در صورتی می‌توانستیم آن را اصلاح کنیم که نخست معنای آن را اصلاح می‌کردیم و این کار را با زندگی‌های خود انجام می‌دادیم.

البته بسیارند ملت‌هایی که این توانایی خود را به جا نمی‌آورند و ترجیح می‌دهند قدرت را به قدرتمندان وابگذارند. آنها در جامعه خود پیشوا نیستند، ولی مردم ما هستند.

سیزدهم آبان میعادی است تا از نو به یاد آوریم که در میان ما مردم رهبرانند. این روز عزیز را به ملت ایران تبریک می‌گویم و برای گروهی از آفرینندگان این مناسبت که اینک در بندند و دیگر اسیران نهضت سبز از خداوند آزادی، شکیبایی و پاداشی متناسب با نیت‌های بلندشان آرزو می‌کنم.

میر حسین موسوی

فروش زمین های کشاورزی در شمال

دریانیوز : پس از بی تدبیری مسئولان در واردات بی رویه برنج و خسارات جبران ناپذیر به کشاورزان شمال کشور از به فروش
نرفتن برنج داخلی ، اینک شالیکاران برای برون رفت از مشکلات عدیده خود دست به اقدامات جدید و خطرناکی زده اند . برخی شالیکاران مازندرانی پس از به فروش نرفتن محصولاتشان، مشکلات روحی پیدا نموده که در آخرین نمونه آن کشاورزی بوده که با خوردن قرص برنج به زندگیش خاتمه داده است .
با این اقدام کشاورز مازندرانی ، تصور بر این بود که مسئولان به فکر چاره ای برای خروج کشاورزان می نمایند اما گویا این تلنگر برای آنان کافی نبود و اینک کشاورزان برای تامین معاش و تسکین موقت آلام ، ادامه تحصیل فرزندان و همچنین ازدواج آنان وارد فاز جدیدی شده اند که مضرات آن کشور و مسئولان را در بر خواهد گرفت. این گزارش می افزاید : اخبار رسیده حاکیست کشاورزان مازندرانی شروع به فروش زمین کشاورزی با قیمت نازلی کرده اند و این آغاز یک فاجعه برای کشاورزی ایران و وابستگی به
به برخی کشورها می باشد. تلاش برخی از مسئولین استان مازندران برای منصرف کردن این افراد تا این لحظه بی نتیجه مانده و به نظر می رسد مسئولین می بایست در سطح ملی به فکر ارائه راه حلی دائمی باشند.

واشنگتن؛ فراخوان به حمایت از تظاهرات مردم در ۱۳ آبان

فراخوان تظاهرات واشنگتن; براي پشتيباني از فرزندان دلير ايران در روز چهارشنبه 13 آبان برابر با 4 نوامبر از 6 تا 8 بعد از ظهر در محل فريدام پلازا واقع در خيابان14 و پنسيلوانيا. از طرف آزاديخواهان مقيم حومه واشنگتن

نامه ای از حامد روحی نژاد، زندانی سیاسی محکوم به اعدام

خبرگزاری هرانا : حامد روحی نژاد، زندانی جوان و بیماری است که حداقل 40 روز پیش از آغاز انتخابات توسط نیروهای امنیتی به
اتهامات واهی بازداشت شد.

برلین؛ فراخوان به حمایت از تظاهرات مردم در ۱۳ آبان

ما ایرانیان ساکن برلین با برگزاری تجمع و تظاهرات، بار دیگر حمایت خود را از مطالبات و خواست های مردم کشورمان اعلام
می داریم.

محل تجمع در برلین:
Breitscheidplatz = Gedächtnis - Kirche
زمان تجمع:
چهارشنبه 4 نوامبر ساعت 18

نوزده دستگیر شده مراسم مذهبی اصلاح طلبان همچنان در زندان

سایت نوروز: یک هفته از دستگیری جوانانی که برای آزادی دوستان و یاران دربندشان دست دعا و استغاثه بر آسمان بلند کرده بودند، می گذرد. جوانانی که تنها جرمشان خواندن دعای کمیل بود، جوانانی که به جرم زیاده خواهی! آنهم از نوع آزادی هم قطارانشان گرفتار میله های ظلم و جور شده اند. تلاش خانواده های آنها برای اطلاع از وضعیت اسیرانشان تا به امروز به هیچ نتیجه ای نرسیده و تنها خبری که از آنها موجود است، به اولین روز بازداشت بازمی گردد که در تماس کوتاهی در اولین روز بازداشت به خانواده های خود اطلاع دادند که در زندان اوین هستند. تنها خبری که می توان درخصوص 19 نفری که از جمع بیش از 71 بازداشت شده پنجشنبه گذشته با قاطعیت به آن استناد کرد، حضور همه آنان در زندان اوین است. خانواده های آنان تا امروز هیچگونه اطلاعی از اتهام و جرم فرزندان خود ندارند.
اسامی 19 تن از بازداشت شدگان دعای کمیل که از هفته گذشته هنوز آزاد نشده اند به شرح زیر است:
1- محمد کیانوش راد
2- میثم وره چهر
3- محمدحسن خوربک
4- اسماعیل صحابه
5- محمد تقی رمضان زاده
6- ابراهیم شیرکوند
7- سعید نورمحمدی
8- داور میر
9- عطا تهرانچی
10- سعید قریشی
11- ایمان میراب زاده
12- امید میراب زاده
13- اشکان مجللی
14- محمد شکوهی
15- هادی حیدری
16- امین شیرزاد
17- مهدیه مینوی
18- محبوبه حقیقی
19- محمدجواد مظفری

آیت الله منتظری امسال سالگرد ولادت امام رضا را جشن نگرفت

اسرائیل از طرح برادعی حمایت می کند

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل از پیشنهاد محمد برادعی مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی برای حل چالش اتمی ایران حمایت کرده است.

او که پیش از مذاکره با جورج میچل نماینده ویژه آمریکا در صلح خاورمیانه صحبت می کرد این طرح را "گام نخستین مثبتی" برای توقف برنامه های اتمی ایران دانست.

بر اساس طرح آقای برادعی اورانیم غنی شده ایران برای فرآوری و غلظت بیشتر به خارج فرستاده می شود.

آژانس بین المللی انرژی اتمی روز پنجشنبه اعلام کرد پاسخ ایران را دریافت کرده اما محتوای آن هنوز اعلام نشده است.

آقای نتانیاهو گفت: "من فکر می کنم این طرح که مشتمل بر انتقال اورانیم غنی شده ایران یا بخش قابل توجهی از آن به خارج است گام نخست مثبتی است."

او همچنین از تلاش های باراک اوباما برای جلب توجه جهانی به مسئله اتمی ایران تمجید کرد.

"حقه های قدیمی"

به گزارش رسانه های غربی ایران بخش اصلی پیشنهاد محمد برادعی را رد کرده است.

خبرگزاری آسوشیتدپرس به نقل از یک دیپلمات غربی در وین، مقر آژانس، اعلام کرد ایران با انتقال سه چهارم از اورانیم غنی شده به خارج برای غنی سازی بیشتر مخالفت کرده و در مقابل پیشنهاد کرده افزایش غنی سازی را در داخل و زیر نظر آژانس انجام دهد.

این در حالیست که محمود احمدی نژاد روز پنجشنبه خبر از "همکاری" با آژانس بین المللی انرژی اتمی داده بود.

به گزارش آسوشیتدپرس کارل بیلت وزیر خارجه سوئد که کشورش ریاست دوره ای اتحادیه اروپا را بر عهده دارد بلافاصله پیشنهاد ایران را رد کرده و گفته "این از همان حقه های قدیمی است. ... پس و پیش رفتن برای گفتگوهای بیشتر."

روزنامه نیویورک تایمز نیز نوشته پاسخ ایران به طرح محمد برادعی مخالفت با انتقال یک مرحله ای اورانیم غنی شده به خارج بوده است.

این در حالیست که به نوشته این روزنامه مذاکره کنندگان ایران پیش تر با این طرح موافقت کرده بودند.

اما نیویورک تایمز می نویسد یکی از پیشنهادات ایران انتقال مرحله به مرحله ای 1200 کیلو اورانیم غنی شده بوده است.

به گفته کارشناسان ایران می تواند با استفاده از این میزان اورانیم غنی شده بسوی نظامی کردن برنامه اتمی خود و تولید سلاح هسته ای پیش برود.

اما آمریکا با حمایت از طرح آقای برادعی امیدوار است این حجم از اورانیم را از ایران خارج کند و به این ترتیب بتواند یکسال برای مذاکرات بیشتر و رسیدن به توافقی با تهران زمان کسب کند.

به گفته دیپلماتهای غربی مخالفت کنونی ایران به معنای شکست کل این طرح است زیرا محور اصلی پیشنهاد محمد برادعی انتقال اورانیم غنی شده به خارج ایران بوده است.

در صورت شکست طرح برادعی بحث تحریم های بیشتر علیه ایران و احتمال حمله نظامی اسرائیل مجددا قوت خواهد گرفت.

ایران اعلام کرده بدنبال سلاح اتمی نیست و تنها برای تولید مصارف صلح آمیز از انرژی هسته این نیاز به اورانیم غنی شده دارد.

کلینتون: می‌خواهیم بفهمیم ایران چه می‌خواهد بکند

هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا اعلام کرد کشورش می خواهد بفهمد ایران دقیقا چه کاری می خواهد انجام دهد.

خانم کلینتون این مسئله را در گفتگو با شبکه خبری CNN و در واکنش به تغییرات مورد درخواست ایران در مفاد معامله سوخت هسته ای اعلام کرد.

خانم کلینتون گفت آمریکا در تلاش است دریابد "که آیا این پاسخ اولیه است، پاسخ نهایی است، یا آغاز راهی است که ایرانی ها را به آن مسیری که ما می خواهیم می برد."

اظهارات خانم کلینتون همزمان با آن منتشر شده که روزنامه های بریتانیایی به نقل از منابع دیپلماتیک مهمترین جزئیات مربوط به تغییرات مورد درخواست ایران در پیشنهاد معامله سوخت هسته ای را منتشر کرده اند.

کمتر از 24 ساعت پیش اعلام شد آژانس بین المللی انرژی اتمی پاسخ ایران به پیشنهادی برای تامین سوخت مورد نیاز یک رآکتور تحقیقاتی این کشور را دریافت کرده است، اما اکنون روزنامه های بریتانیایی به نقل از برخی دیلمات های غربی درباره احتمال پذیرش پیشنهاد تغییر یافته ابراز تردید کرده اند.

روزنامه های فایننشال تایمز، تایمز، گاردین، ایندیپندنت و تلگراف که روزنامه های عمده چاپ لندن محسوب می شوند، همگی خبر داده اند که ایران دو خواسته عمده را مطرح کرده است.

در پیشنهاد سه کشور روسیه، فرانسه و آمریکا به ایران آمده بود که ایران باید حدود دو سوم اورانیوم 3.5 درصد غنی شده خود را برای غنی سازی بیشتر (تا حدود 20 درصد) به روسیه بفرستد، و پس از انتقال اورانیوم 20 درصد به فرانسه، اورانیوم به میله های سوخت تبدیل شده و به ایران بازگشت داده شود.

اکنون به گفته منابعی که این پنج روزنامه از آن ها با عنوان "دیپلمات های آگاه از جزئیات مذاکرات" نام برده اند، ایران اولا خواستار آن شده که انتقال اورانیوم غنی شده ایران به طور تدریجی صورت گیرد و ثانیا انتقال اورانیوم ایران به خارج پس از دریافت اولین محموله سوخت صورت گیرد.

برخی خبرگزاری ها و روزنامه های تایمز و تلگراف هم نقل کرده اند که ایران به هیچ وجه مایل به خروج اورانیوم از کشورش نیست و پیشنهاد کرده اورانیوم را تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی غنی تر کند.

آمریکا پیش از اظهار نظر خانم کلینتون هم در واکنشی که از سوی تحلیلگران "محتاطانه" ارزیابی شده، اعلام کرد منتظر دریافت "توضیحات بیشتر درباره پاسخ ایران" است.

اما کارل بیلت، وزیر خارجه سوئد که کشورش ریاست ادواری اتحادیه اروپا را به عهده دارد، در گفتگو با خبرگزاری اسوشیتدپرس اظهار کرد هدف ایران تنها به درازا کشاندن مذاکرات است و گفت: "این همان حقه قدیمی است."

"شطرنج با میمون"

یک منبع دیپلماتیک هم به فایننشال تایمز گفته است: "ایرانی ها می خواهند این مسئله را تبدیل به یک روند مذاکره کنند."

اما این منبع که مانند منابع دیگر روزنامه های بریتانیایی نامش فاش نشده به صراحت گفت پیشنهاد ایران "عقلانی نیست. پاسخ آنها غیرقابل قبول است."

در یکی از بحث برانگیزترین واکنش ها، روزنامه دیلی تلگراف به نقل از "دیپلماتی نزدیک به مذاکرات" درباره مذاکرات هسته ای با ایران نوشته: "مثل این است که با میمون شطرنج بازی کنید. شما آنها را کیش و مات می کنید و آنها مهره شاه را قورت می دهند."

روزنامه تلگراف هم مدعی شده که هیچکدام از سه کشور بریتانیا، فرانسه و آلمان "با شرایط جدید ایران موافقت نخواهند کرد."

گاردین واکنش مشابهی را به نقل از یک "دیپلمات اروپایی" منتشر کرده است و خبر داده که در روز جمعه 30 اکتبر (8 آبان) در بروکسل و در جلسه وزرای خارجه اتحادیه اروپا پاسخ مشترکی از سوی اتحادیه اروپا به تغییرات مورد درخواست ایران مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

این روزنامه با ذکر اینکه بن بست در برنامه هسته ای ایران چهار سال طول کشیده، یادآوری کرده که در روز سه شنبه سوم نوامبر (12 آبان) آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان به همراه خاویر سولانا، مسئول روابط خارجی اتحادیه اروپا به واشنگتن سفر خواهد کرد تا درباره "گام بعدی" گفتگو کنند.

روزنامه تایمز هم در ذکر اهمیت اخبار منتشر شده درباره شرایط جدید ایران، یادآوری کرده که آمریکا، بریتانیا، فرانسه و آلمان پیش از این پایان سال میلادی جاری را به عنوان مهلت ایران برای همراهی با خواسته های جامعه بین المللی قلمداد کرده بودند و اعلام کرده بودند که پس از آن گزینه تحریم را مد نظر قرار خواهند داد.

هشدار سینماگران نسبت به حذف "سینمای مستقل"

جمعی از سینماگران ایران در بیانیه ای نسبت به آنچه حذف سینمای مستقل خوانده اند هشدار دادند.

عباس کیارستمی، بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، رخشان بنی اعتماد، احمدرضا درویش و سیروس الوند از جمله 46 امضا کنندگان این بیانیه هستند که روز جمعه 8 آبان ماه منتشر شده است.

در این بیانیه که خطاب به علاقمندان سینمای ایران نوشته شده، آمده است:" اگر ساز و کار تولید و پخش و نمایش در سینما اصلاح نشود و اگر در نمایش فیلم ها عدالت اقتصادی و فرهنگی اعمال نشود باید شاهد حذف سینمای ایران باشیم".

در این بیانیه با تاکید بر" انحصار طلبی" موجود در سینمای ایران که "راه را بسته است" نوشته شده:" سالن های سینما بعضی از فیلم ها را نشان نمی دهند، برخی فیلم ها را هم با محدودیت نشان می دهند و هیچ قانونی از ما پشتیبانی نمی کند".

نویسندگان این بیانیه معتقدند که جریان حاکم بر سینمای ایران خواستار "پول و سرمایه" است و ملاک نمایش عمومی یک فیلم "آبرومندی" فیلم و سازنده اش نیست.

آنها می گویند، به این ترتیب دست اندرکاران "می خواهند سینمای مستقل را حذف کنند و یا حداکثر لطف کنند و در گلخانه نگه دارند".

این در حالیست که برخی منتقدان به این بیانیه و دیدگاهی که در آن مطرح شده معتقدند، آنچه سینمای مستقل خوانده می شود در ایران خواهان ندارد.

"علي‌اكبر ثقفی" عضو اتحاديه تهيه‌كنندگان سينماي ايران در واكنش به این بیانیه به خبرگزاری فارس گفت "فیلم های مدعی سینمای مستقل ازایجاد ارتباط با مخاطب عاجزند."

آقای ثقفی همچنین گفت، "سينماي مستقل اين نيست كه بياييم با بودجه‌هاي كلان دولتي فيلمي بسازيم كه امروز مدعی اكران آنها باشيم."

در همین حال کیومرث پور احمد، کارگردان و عضو مجمع فیلمسازان ایران در گفتگو با بی بی سی ضمن رد ادعای ناتوانی فیلم های"مستقل" در جذب مخاطب گفت که اکثریت کسانی که این بیانیه را امضا کرده اند کارنامه های خوبی دارند که نشان می دهد اکثر فیلم هایشان می تواند با مخاطب، ارتباط بر قرار کند و مخاطب گریز نیستند.

به گفته آقای پوراحمد، امضا کنندگان این بیانیه در صورت تداوم این وضعیت قادر به فیلم سازی نخواهند بود.

این کارگردان سینمای ایران گفت: "ما می خواهیم فیلمی بسازیم که مبتذل نباشد و تماشاگر را ابله فرض نکند اما جریان حاکم بر سینمای ما جز این می خواهد".

آیت الله منتظری امسال سالگرد ولادت امام رضا را جشن نگرفت

آیت الله حسینعلی منتظری، از مراجع تقلید شیعه در قم، می گوید که برای همدردی با خانواده های نخبگان ایرانی که در زندان هستند، امسال سالروز ولادت امام رضا را جشن نگرفته است.

به گزارش وبسایت رسمی آقای منتظری، او روز جمعه ۸ آبان (۳۰ اکتبر) در مراسم عمامه گذاری عده ای از طلاب گفته است: "در زمان شاه هم چون بسیاری (از مردم) مورد ظلم قرار گرفته بودند، مرحوم امام خمینی فرمودند که نیمه شعبان را جشن نگیرید".

اشاره آقای منتظری به پیامی است که آیت الله خمینی روز ۱۲ تیر سال ۱۳۵۷ از نجف صادر کرد و در آن از هوادارانش خواست که چراغانی روزهای سوم شعبان (سالروز تولد امام حسین) و نیمه شعبان (سالروز تولد امام زمان) را تحریم کنند.

آقای خمینی علت این تحریم را "سرکوب مردم" در جریان اعتراضات خیابانی توسط نیروهای حکومتی عنوان کرده بود.

اکنون آیت الله منتظری با اشاره به حوادث سال ۱۳۵۷، از اینکه افراد "متدین" و کسانی که "برای انقلاب و کشور زحمت کشیده اند"، در بازداشت به سر می برند اظهار تأسف کرده و گفته که امیدوار است این افراد هر چه زودتر آزاد شوند.

آقای منتظری برای مسئولان ایرانی هم "دیانت و درایت بیشتر" آرزو کرده است.

گفت‌و‌گو با یکی از شاکیان موسوی که او را 'محارب' می‌داند

در جریان حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران، کمیته ای به نام "جنبش مردمی علیه قانون گریزی" شکل گرفت و به جمع آوری امضا برای شکایتی اینترنتی علیه میرحسین موسوی پرداخت.

این کمیته می گوید که تعداد امضاهای مجازی این شکایت نامه، به حدود ۵۰ هزار رسیده است.

در این حال گروهی از چهره های میانه روی جناح محافظه کار در ایران اخیرا به عملکرد کسانی که به دنبال تعقیب قضایی نامزدهای جناح اصلاح طلب در انتخابات هستند، انتقاد کرده اند.

در این مورد با امیرطاهر حسین خان، مسئول کمیته رسانه ای "جنبش مردم ایران علیه قانون گریزی" گفت و گو کردیم و از او پرسیدیم که شکایت این کمیته از آقای موسوی به چه دلیل بوده است؟

آقای حسین خان ابتدا تأکید کرد که "در چارچوب قوانین نظام جمهوری اسلامی" با بی بی سی گفت و گو می کند و سپس به سئوال ما چنین پاسخ داد: "آقای میرحسین موسوی با توجه به اعمالی که انجام داد، یعنی ایجاد آشوب و اغتشاش، بازی با احساسات ملت، تخریب اموال عمومی و آسیب زدن به وجهه نظام در جوامع بین المللی، به نوعی به سمت براندازی حرکت کرد و بر اساس قانون مجازات اسلامی، مصداق "محارب" محسوب می شود، که البته تشخیص این امر به عهده قاضی است".

* یعنی شما از دستگاه قضائی می خواهید که مجازات محارب را که اعدام است برای آقای موسوی در نظر بگیرد؟

- "نه ما نمی توانیم برای دستگاه قضایی تعیین تکلیف کنیم، آنها باید در این مورد نظر بدهند. منتهی ما می گوییم که بر اساس قانون مجازات اسلامی، چنین جرمی چنین مجازاتی دارد. منتهی دستگاه قضایی است که باید در این مورد تصمیم گیری کند".

* لابد شنیده اید که شخصیت هایی مثل آقای عسگراولادی به کسانی که برای آقای موسوی درخواست اعدام کرده اند انتقاد کرده اند و گفته اند و گفته اند که این درخواست ها "افراطی" و "دشمن تراشی" است.

- "آقای عسکراولادی از چهره های شاخص و انقلابی نظام هستند، منتهی اگر قرار باشد که آقای موسوی و امثال ایشان به دلیل جایگاهی که در نظام دارند مصونیت داشته باشند، هم عدالت زیر پا می رود و هم سنگ روی سنگ بند نمی شود. در آن صورت اصلا فلسفه مجازات از بین می رود. به همین دلیل ما از ایشان شکایت کردیم و امیدواریم همانطوری که آقای صادق لاریجانی در مراسم معارفه خود تأکید کردند، قوه قضائیه مطابق انصاف و عدالت رفتار و آقای موسوی را در یک دادگاه علنی محاکمه کند".

* اما آقای موسوی، آقای کروبی و طرفداران آنها می گویند که درخواست هایشان در چارچوب قانون اساسی است. آنها می گویند قانون اساسی ایران به معترضان حق داده است که تجمع مسالمت آمیز داشته باشند، اما این حق از آنها دریغ شده است.

- "اولا دولت و نظام مقدس جمهوری اسلامی یک هفته (یعنی از ۲۳ تا ۲۹ خرداد که سخنرانی آیت الله خامنه ای در نماز جمعه ایراد شد) به طرفداران آقای موسوی اجازه داد که به خیابان بیایند و اعتراض خود را مطرح کنند، هیچ برخوردی هم صورت نگرفت. اما در این یک هفته نظام بررسی کرد و به این نتیجه رسید که معترضان قرار است خارج از چارچوب قانون عمل کنند که دیدیم بعد از ۲۹ خرداد چه اتفاقاتی افتاد. وقتی این تجمع ها برپا می شود، بستر ایجاد می کند که مخالفان نظام هم بیایند و با اصل نظام مخالفت و ایجاد آشوب کنند. خب نظام در عملی که حقش بوده پیشگیری کرده و اجازه نداده که کشور به آشوب و اغتشاش کشیده شود".

* اما بخش قابل ملاحظه ای از آنچه آقای موسوی، آقای کروبی و هواداران آنها به عنوان "نقض حقوق اساسی مردم" از آن یاد می کنند، بعد از این دوره ای که شما اشاره کردید، بعد از ۲۹ خرداد اتفاق افتاده است. یعنی در جریان دستگیری ها، برخوردهای خیابانی و رفتارهایی که در بازداشت گاه هایی مثل کهریزک با بازداشت شدگان صورت گرفت.

- "اولا که همینجا هم اعلام می کنیم که اگر تخلفی صورت گرفته است، باید رسیدگی شود؛ مقام معظم رهبری هم تأکید کردند که اگر تخلفی در کهریزک صورت گرفته باید رسیدگی شود و در حال حاضر هم دارد رسیدگی می شود. منتهی هر کنشی، واکنشی دارد. وقتی به خیابان می آیند، اغتشاش و آشوب می کنند، تخریب اموال عمومی صورت می گیرد و درگیری ایجاد می شود، نظام باید از خود محافظت کند".

* ناآرامی در دانشگاه ها ادامه دارد و شما هم ظاهرا دانشجو هستید، آیا شما در این مورد تجربه خاصی دارید؟ آیا در دانشگاه شما هم از این اتفاق ها افتاده است؟ به نظر شما این وقایع به چه سمتی می رود؟

- "من دانشجوی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز هستم. به هر حال عواملی هستند در داخل که متأسفانه در جهت تحقق منافع خارجی ها کار می کنند و دانشجوها را تحریک می کنند، منتهی تعدادشان زیاد نیست. فکر نمی کنم تعدادشان آنقدر زیاد باشد که بتواند مشکلی ایجاد بکند. دانشجویان ما خوشبختانه از درک و فهم بالایی برخوردار هستند، مسائل سیاسی روز را به خوبی تجزیه و تحلیل می کنند و خوب و بد را به خوبی تمیز می دهند. من فکر می کنم که با مرور زمان آرامش کاملا بر فضای ایران مستولی شود".

* اخیرا با برخی از چهره های اصلاح طلب برخوردهایی شده است مثل برخوردهایی که با آقای کروبی و آقای بهشتی در نمایشگاه مطبوعات صورت گرفت؛ نظر شما در مورد این نوع برخوردها و تأثیری که بر فضای سیاسی ایران می گذارد چیست؟

- "من خودم خبرنگار هستم و روزی که آقای کروبی به نمایشگاه مطبوعات آمدند، من در نمایشگاه بودم. وقتی آقای کروبی وارد شد، همان کنش و واکنشی اتفاق افتاد که عرض کردم. یعنی اول طرفداران آقای موسوی و آقای کروبی با شعارهای نامتعارفی که سر دادند، فضای نمایشگاه را به سمت تشنج بردند. یعنی شروع کننده بازی آنها بودند. طرفداران آقای احمدی نژاد هیچ حمله ای به آقای کروبی نکردند، بلکه مقابله به مثل کردند و از کاندیدای مورد حمایت خودشان که در انتخابات پیروز شده بود دفاع کردند و به نفع او شعار دادند. ولی تشنج اول از طرفداران آقای کروبی بود که فیلم آن هم موجود است".

* یعنی می گویید از نظر شما هیچ حمله ای به آقای کروبی نشد، چیزی به سمت ایشان پرت نشد و حمله فیزیکی صورت نگرفت؟

- "اصلا اجازه نزدیک شدن به آقای کروبی را نمی دادند. اگر شما فیلم ها را نگاه کنید، می بینید که محافظان آقای کروبی کلت کشیدند و در داخل نمایشگاه تیراندازی کردند. آقای کروبی و آقای موسوی مدعی گفت و گو و توجه به فرهنگ و هنر و فضای باز مطبوعات هستند، آیا درست بود که محافظان آقای کروبی در خانه مطبوعات کلت بکشند؟ اصلا کسی نمی توانست به آقای کروبی نزدیک شود".

* نظر شما راجع به طرح های آشتی ملی یا وحدت ملی که ظاهرا کسانی مثل آقای هاشمی رفسنجانی یا آقای مهدوی کنی دنبال می کنند چیست و اگر این طرح ها به سرانجامی برسد، شما و همفکران شما چه واکنشی به آن نشان خواهید داد؟

- "اصلا طرح وحدت ملی زمانی تدوین می شود که در داخل کشور بحران یا مشکلی باشد. ما الآن مشکلی در کشور نداریم، من متوجه نمی شوم که جناح چپ و اصلاح طلبان به دنبال چه هستند؟ انتخابات ریاست جمهوری تمام شده، محمود احمدی نژاد با ۲۴ میلیون رأی قاطع ملت انتخاب شده، شورای نگهبان تأیید کرده، مراسم تنفیذ برگزار شده است، وزراء معرفی شده اند و کشور دارد اداره می شود. مشکل خاصی نیست. من نمی دانم طرح وحدت ملی در چه چارچوبی مطرح است. چه کسی می خواهد با چه کسی آشتی کند؟ مگر مشکلی در کشور وجود دارد؟ مقام معظم رهبری هم فرمودند که زیر سئوال بردن اصل انتخابات از سوی بعضی افراد یک جرم نابخشودنی است. این ها می خواهند روی این مسئله خط بطلان بکشند تا کسی به دنبال محاکمه این افراد نرود. من فکر می کنم طرح وحدت ملی طرح کاذبی است که می خواهد افکار عمومی را به سمت دیگری ببرد".

* ولی آقای مهدوی کنی یا آقای باهنر یا آقای عسگراولادی که گفته می شود این طرح ها را دنبال می کنند، هیچ کدام از جناح اصلاح طلب نیستند. به نظر می آید که نگرانی هایی از شرایط کشور وجود دارد، همین ناآرامی هایی که در دانشگاه ها به وجود می آید، اتفاقاتی که در روز قدس افتاد، نگرانی هایی که در مورد راهپیمایی روز ۱۳ آبان مطرح می شود و این که عده پرشماری از دانشجویان و نخبگان ایرانی در مورد صحت انتخابات متقاعد نشده اند. به نظر می رسد که این ها نگرانی هایی است که این آقایان را به سوی تدوین طرح وحدت ملی برده است.

- "من باز تأکید می کنم که بحث انتخابات تمام شده و افرادی که نتوانسته اند قبول کنند یا به خودشان بقبولانند، باید پرونده انتخابات را بسته شده بدانند. با گذشت زمان همه چیز حل خواهد شد. شما نگاه کنید، پس از انتخابات هیجانات خیلی بالا بود، اما به تدریج از شدت هیجانات کاسته شد و مردم به هر حال انتخابات را قبول کردند و به آرای آن ۲۴ میلیون نفر احترام گذاشتند".

احمدی نژاد: تعریف نخبه باید عوض شود

محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران در سفر به مشهد، گفته که تعریف نخبه باید عوض شود زیرا تعریف نخبه در رسانه ها درست نبوده و "کسانی که نخبه هستند مرز دوست و دشمن را می شناسند."

آقای احمدی نژاد در سفر استانی به خراسان رضوی در جمع گروهی که "نخبگان و فرهیختگان" معرفی شده اند، گفته است:"هر کس مرز دوست و دشمن را خلط کند، نخبه نیست. هر کس که باهوش تر و دارای استعداد است لزوما نخبه نیست."

آقای احمدی نژاد بعد از پرسش هایی در باره این که نخبه چیست و چطوری یک نفر نخبه می شود، تعریف خود را نیز ارائه داده و گفته است: "نخبگی یعنی جامع نگری، کسانی که جزیی نگر باشند نخبه نیستند و اگر کسی امور را با هم نبیند و با هم مرتبط نکند، دچار یاس و اشتباه می شود."

رئیس جمهوری ایران پرسیده "کسی که سمت های شلیک خود را درست انتخاب نمی کند، چطور می تواند نخبه باشد؟"

با این تعاریف آقای احمدی نژاد نتیجه گرفته که اگر کسی بتواند شرایط و محیط را تحلیل و ارزیابی کند و از فرصت ها استفاده کند نخبه است و با این تعریف "در ایران نخبگان فراوانی داریم."

از زمان روی کار آمدن آقای احمدی نژاد بحث در باره این که دولت نتوانسته با نخبگان و کارشناسان رابطه درستی برقرار کند، وجود داشته اما دولت این مسئله را رد کرده است.

آقای احمدی نژاد در مناظره تلویزیونی با محسن رضایی دیگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری در پاسخ به اتهام استفاده نکردن از نخبگان، این مسئله را توهین به دولت دانست و گفت قریب به اتفاق دولت او دکترای تخضصصی دارند و دکتراهایشان "دکترای جدی است، نه از آن دکتراهایی که زمانی مد شد." او از آقای رضایی خواست عده خاصی را نخبه نداند.

آقای رضایی همچنین گفت: "یکی از ایرادات اصلی من به آقای احمدی نژاد این است که ایشان خود را فوق تخصص همه مسائل می دانند. در بحث های امنیت ملی فکر می کنند فقط ایشان خیلی می فهمند. همین باعث شده که یک تنهایی اطراف ایشان به وجود بیاید و کسی در اطراف ایشان امنیت نداشته باشد."

در دوران انتخابات ریاست جمهوری بنابر برخی نظر سنجی ها، عمده دانشگاهیان به رقبای آقای احمدی نژاد به خصوص میرحسین موسوی گرایش داشتند و بعد از انتخابات نیز یکی از گروههای معترض به نتایج انتخابات نیز دانشجویان و استادان دانشگاهها بوده اند.

اعتراض به تقسیم بندی توسعه یافته و توسعه نیافته

آقای احمدی نژاد در نشست با "نخبگان و فرهیختگان" مشهدی همچنین گفته است که چرا عده ای در داخل تقسیم بندی غربی ها در باره "توسعه یافته، در حال توسعه و توسعه نیافته" را پذیرفته اند.

به گفته آقای احمدی نژاد غربی ها "این تئوری را جا انداخته اند و بر اساس این تئوری جهان را تقسیم کرده و اسم خود را گذاشته اند کشورهای توسعه یافته و کشورهایی مثل ما را در حال توسعه و برخی دیگر از کشورها را توسعه نیافته."

به عقیده رئیس جمهوری ایران، "غربی ها این مطالب را تحت عنوان علم در جامعه مطرح و بعضا به جوامع تحمیل کرده اند" و متاسفانه بخشی از نیروهای فکری ما نیز این موضوع را باور کرده اند."

به گفته آقای احمدی نژاد، دلیل این مسئله هم این است که "ما خودمان طراحی انجام نداده ایم و یا طراحی های ناقصی انجام داده ایم و باید این ضعف را برطرف کنیم."

مردان نباید اجازه دهند زنان وارد کارهای سخت شوند

مسئله دیگری که رئیس جمهوری ایران در باره آن سخن گفته، موضوع مدیریت زنان است. در دولت دوم آقای احمدی نژاد، برای اولین بار در سی سال اخیر یک زن به عنوان وزیر انتخاب شد ولی با مخالفت مراجع شیعه در قم، استفاده از زنان دیگر در سمت وزارت منتفی شد.

آقای احمدی نژاد، می گوید که به توان مدیریتی زنان باور دارد اما موافق نیست که زنان در شغل های سخت قرار بگیرند.

رئیس جمهوری ایران تعریف می کند که "در یکی از کشورها دیدم که خانمی صبح خیلی زود در حال جارو کردن خیابان بود و اسم این را گذاشته اند برابری زن و مرد."

با این مقدمه آقای احمدی نژاد نتیجه گرفت که با این مسئله موافق نیست و "ما در ایران اعتقاد داریم که مردان اگر هم بمیرند نباید اجازه دهند که زنان شان وارد کارهای سخت شوند."

وقايع روز: عفو بين الملل از رهبر جمهوری اسلامی ايران خواست تا سخنانش را پس بگيرد

عفو بين الملل از رهبر جمهوری اسلامی ايران خواست تا سخنانش را پس بگيرد

به دنبال اظهاراتِ روز چهارشنبه ی آيت الله علی خامنه ای که زير سؤال بردن نتيجه انتخابات رياست جمهوری ايران را جرم بزرگی خواند سازمان عفو بين الملل از رهبر ايران خواست تا اين سخنان را پس بگيرد. مالکوم اسمارت، مدير بخش خاورميانه ی عفو بين الملل، می گويد اظهارات آيت الله خامنه ای با هدف آن صورت می گيرد که ابراز نارضايتی از روند سياسی کشور و همچنين مخالفت مشروع و صلح آميز را جرم قلمداد کند. به گفته ی سازمان عفو بين الملل مقامات ايران در برخورد با حوادثِ پس از انتخابات رياست جمهوری به طور مکرر اصول اوليه حقوق بشر را زير پا گذاشته اند و قصد دارند مانع اظهار نظر مردم خود و ساکت کردنِ آنها شوند. سازمان عفو بين الملل همچنين، خواستار تجديد نظر در حکم چهار سال حبس برای حسين رسام، کارمند ايرانی سفارت بريتانيا، در تهران شده است. آقای رسام از سوی مقامات ايران به دست داشتن در اعتراضات مردمی به نتيجه انتخابات متهم شده است. حسين رسام، کارمند سفارت انگليس در ايران از جمله کسانی است که پس از رويدادهای انتخابات اخير رياست جمهوری در ايران بازداشت و در دادگاه محاکمه شد. بر اساس گزارش ها دادگاه رسيدگی کننده به اتهامات آقای رسام اخيراً وی را به چهار سال زندان محکوم کرده است. موضوعی که روز پنجشنبه با واکنش تند بريتانيا و برخی از ديگر کشورهای اروپايی از جمله فرانسه روبرو شد. در همين حال فايننشال تايمز ،چاپ لندن درباره صدور حکم زندان برای «حسين رسام» کارمند سفارت بريتانيا در تهران که در جريان تظاهرات عليه نتايج انتخابات رياست جمهوری بازداشت شده بود می نويسد: «آيت الله خامنه ای با اشاره به وجود دو کارمند محلی سفارت بريتانيا در ميان تظاهرات کنندگانِ بازداشتی آن را نشانه دست داشتن بريتانيا در اين ناآراميها دانست و اين کشور را عامل ناآرامی های ايران دانست.» اين روزنامه می افزايد اقرار گرفتن از کارمند محلی سفارت بدون حضور وکيل، و محاکمه ای بدون برخورداری از وکيل، مبنای چنين حکمی بوده است.


اظهارات يک دانشجوی معترض خطاب به آيت الله خامنه ای

يک روز پس از ديدار آيت الله خامنه ای با گروهی از برگزيدگان علمی و فرهنگی ديروز پنجشنبه اعلام شد يکی از دانشجويانِ حاضر در اين ديدار در اظهاراتی بی پرده، خطاب به رهبر جمهوری اسلامی عملکرد وی را مورد انتقاد قرار داده است. خبرگزاری های ايران می گويند دانشجوی معترض در بخشی از اظهارات خود از وجود سانسور در صدا و سيمای جمهوری اسلامی و برخورد خشونت آميز نيروی انتظامی با معترضان به نتيجه اعلام شده انتخابات رياست جمهوری انتقاد کرده است.


فشار عليه اصلاح طلبان رو به افزايش است

با گذشت يک هفته از بازداشتِ ١٩ تَن در يک مراسم مذهبی در تهران وضعيت اين افراد همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد. پنجشنبه شبِ گذشته ٧١ نفر از حاضران، در مراسم دعای کميل برای آزادی شهاب الدين طباطبايی، از بازداشت شدگان پس از انتخابات، توسط نيروهای امنيتی دستگير شدند. از ميانِ اين هفتاد و يک تَن نوزده نفر همچنان در بازداشت به سر می برندو خانواده های آنان تا کنون اطلاعی از اتهام و جرم فرزندانشان ندارند. اکثر اين بازداشت شدگان از شاخه ی جوانانِ جبهه ی مشارکت هستند. در همين حال هنگامه شهيدی، مشاور امور زنان ستاد انتخاباتی مهدی کروبی در انتخابات رياست جمهوری ايران پس از ١٢١ روز، بازداشتِ موقت از زندان اوين با مهدی کروبی دبيرکل حزب

چهار گوشه جهان: قطعنامه کنگره آمريکا در ارتباط با کوهنوردان بازداشت شده در ايران

مجلس نمايندگان آمريکا روز پنجشنبه با صدور قطعنامه ای خواستار آزادی سه کوهنورد آمريکايی بازداشت شده در ايران شد

شين بائر سارا شورد و جوشوا فتال نزديک به سه ماهِ پيش در منطقه ای مرزی بين ايران و عراق توسط ماموران ايراني بازداشت شدند. به گفته مادران اين سه کوهنورد آنان که در حال گردش و طبيعت گردی در کردستان عراق بودند ناخواسته وارد خاک ايران شدند. اَليسون شوارتز از نمايندگان جمهوری خواه کنگره ی آمريکا پس از تصويب اين قطعنامه گفت، امروز کنگره ی آمريکا اين پيام را به جمهوری اسلامی ايران داد که وقت آن رسيده اين جوانان آمريکايی را، آزاد کند و بگذارد، آنها به خانه بازگردند. «مااُ ری سی يو اين چه» نماينده ی ديگر کنگره آمريکا هم در اين باره گفت ضروری است که ايران با حُسن نيت گردشگران آمريکايی را که نزديک به سه ماه در حبس نگه داشته است آزاد کند.

کميته امور بانکی سنای آمريکا لايحه تحريم شرکت های فروشنده سوخت ديزل به ايران را تصويب کرد

کميته امور بانکی سنای آمريکا روز پنچشنبه لايحه ای را تصويب کرد که به موجب آن دولت آمريکا قادر خواهد بود شرکت هايی که به ايران بنزين سوخت ديزل و ديگر توليدات سوختی پالايشگاه ها را عرضه می کنند تحريم کند. اين لايحه برای اجرايی شدن بايد به تصويب نهايی کنگره برسد. روز چهارشنبه نيز لايحه ی مشابهی در کميته روابط خارجی کنگره به تصويب رسيده بود. در همين حال روز پنجشنبه ميهمان ويژه برنامه تفسير خبر صدای آمريکا هاوارد برمن رئيس دمکرات کميته امور خارجی مجلس نمايندگان آمريکا بود. آقای برمن تنظيم کننده ی لايحه تحريم فروشندگان بنزين اين احتمال را رد کرد که آمريکا در مذاکره با ايران نقض حقوق بشر را وجه المصالحه قرار خواهد داد و تأکيد کرد که کنگره موضعش را در اين باره روشن ساخته است. آقای برمن گفت ما در کنار مردم ايران و مبارزاتشان برای آزادی و حقوق بشر ايستاده ايم.بنياد دفاع از دموکراسی ها که شرکت های عرضه کننده بنزين به ايران را زير نظر دارد می گويد، در دو ماه اخير شرکت های توتالِ فرانسه پتروناسِ مالزي و شرکت های هلندی رويال داچ شل و ويتول هولدينگز از جمله صادر کنندگان بنزين به ايران بوده اند. ايران در حال حاضر نزديک به چهل درصد بنزينِ مورد نيازش را وارد می کند اما شركت ملی پالايش و پخشِ فرآورده های نفتی جمهوری اسلامی می گويد ايران از اواخر ١٣٨٩ يا اوايل ١٣٩٠ به صادر کننده بنزين تبديل خواهد شد.

وزارت خزانه داری آمريکا از شرکت های بزرگ مايکروسافت و گوگل خواست تا خدمات مربوط به ارسال پيام های فوری از طريق اينترنت را به کاربران ايرانی و کوبايی ادامه دهند

گوگل و مايکروسافت ارائه ی اين خدمات را برای کاربران ايرانی، سوری، کوبايی و سوداني قطع کرده بودند. به گفته اين دو شرکت قوانين مربوط به تحريم های آمريکا اجازه ی دانلودِ برنامه های مربوطه از اينترنت را به کاربران اين کشورها نمی دهد. اکنون وزرات خزانه داری آمريکا می گويد ارتباطات آنلاين دموکراسی را پروش می دهد و بايد برقرار شود. ايالات متحده ی آمريکا علاوه بر تحريم های کلی صادرات فناوری هايی را که ممکن است کاربُرد نظامی هم داشته باشند به کشور های فوق محدود کرده است.

بررسی زندگی و آثار يک هنرمند ايرانی يهودی به نام پريش کوهن

روزنامه جوئيش کِرانيکول گزارش هنری خود را به بررسی زندگی و آثار يک هنرمند ايرانی يهودی به نام پريش کوهن اختصاص داده و می نويسد دورترين و جذابترين خاطره ی «پريش کوهن» خوابيدن زير آسمان پرستاره ايران در تابستان است. او معتقد است در باغ ستاره ها زندگی می کرديم. پريشِ ١٧ ساله اما، همراه خانواده اش با ٣٠٠ دلار ناچار به ترک زادگاهش شد و حالا يکی از برجسته ترين عکاسان و هنرمندان آمريکايی است. او در تازه ترين نمايشگاه آثارش در پيتزبورگِ آمريکا شرکت کرد. کوهن تاکنون برای بيش از ٥٠٠ شرکت بزرگ بازرگاني از جمله آی بی ام، اِی تی اند تی و کوکاکولا عکاسی کرده است

فرانسه از ایران خواسته است بدون تاخیر به طرح غنی سازی اورانیوم پاسخ دهد

گزارش ها حاکی است ایران طرح آژانس بین المللی انرژی اتمی برای غنی سازی اورانیوم را رد کرده است، در همین حال رییس جمهوری ایران می گوید او از همکاری اتمی با غرب استقبال می کند.

یک مقام غربی نزدیک به مذاکرات می گوید ایران به آژانس گفته است طرح انتقال اورانیوم به خارج برای غنی شدن در سطحی پایین را قبول نخواهد کرد.

هدف از طرح این است که ایران از غنی ساختن اورانیوم به نقطه ای که بتواند برای تولید اسلحه اتمی بکار رود باز داشته شود. سه طرف دیگر مذاکرات - آمریکا، روسیه و فرانسه – آن را قبلا تصویب کرده اند.

آژانس بین المللی انرژی اتمی گفت روز پنجشنبه پاسخ «ابتدایی» ایران را دریافت کرد، اما جزییاتی ارائه نداد.

رهبران اتحادیه اروپا روز جمعه ایران را تشویق کردند توافقنامه را بپذیرد و به «افزایش اعتماد» کمک کند.
خبرگزاری فرانسه می گوید سخنگوی وزارت امور خارجه فرانسه روز جمعه از ایران خواست بدون تاخیر یک پاسخ کتبی رسمی صادر کند.

پیشتر، محمود احمدی نژاد رییس جمهوری اسلامی گفت ایران آماده است در زمینه سوخت و فناوری اتمی با غرب همکاری کند، اما ایران برنامه اتمی خود را رها نخواهد کرد.

احمدی نژاد در سخنانی در مشهد از آنچه آنرا تغییر در سیاست کشورهای غربی نامید ابراز خوشنودی کرد و گفت آنها مسیر خود را از «رویارویی به همکاری» تغییر داده اند.

سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا می گوید ایالات متحده هنوز در انتطار یک «پاسخ رسمی » از ایران است

قطعنامه محکوميت حکومت جمهوری اسلامی در نقض حقوق بشر به سازمان ملل متحد ارائه شد

دولت کانادا به همراه کشورهای اتحاديه اروپا و نروژ متن پيش نويس قطعنامه نقض حقوق بشر در ايران را در آخرين ساعات روز پنجشنبه ۷ مهرماه به کميته سوم در ۶۴ اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نيويورک ارائه کرده است.

پيش نويس قطعنامه پس بحث و تبادل نظر بين اعضاء کميته سوم به احتمال قوی به تصويب خواهد رسيد و در ماه دسامبر برای رای گيری نهايی به مجمع عمومی سازمان ملل ارسال خواهد شد.

آنچه که در پيش نويس قطعنامه جاری محکوم کردن دولت جمهوری اسلامی در نقض اساسی ترين حقوق مردم ايران بيشتر از قطعنامه های سالهای گذشته به چشم ميخورد لحن تند انتقادی آن است. در پيش نويس قطعنامه که به ابتکار دولت کانادا و با همکاری نزديک دولتهای سوئد و نروژ تهيه و تنظيم شده است برای اولين بار از دولت جمهوری اسلامی خواسته است که به گزاشگران ويژه متفاوت در امورمربوط حقوق بشر بويژه گزارشگر امور مربوط به شکنجه، دستگيری های خود سرانه، اعدامهای فراقانونی، مدافعان حقوق بشر، ناپديد شدگان غير داوطلبانه و آزادی بيان اجازه دهد که برای تحقيق و تهيه گزارش هرچه زودتر به ايران سفر کرده و در طول سال آينده وقايع نقض حقوق بشر در اين کشور را در اولويت قرار داده و از نزديک دنبال کنند.

گزارشگران ويژه موضوعی در امور فوق الذکر در سازمان ملل متحد پس از برگزاری انتخابات دهمين دور رياست جمهوری و بدنبال اقدامات مقامات حکومت جمهوری اسلامی در سرکوب تظاهرکننده گان و اعمال خشونت، بازداشت، شکنجه و گزارش تجاوز به زندانيان خواستار سفر به ايران شده اند که تاکنون دولت جمهوری اسلامی از پذيرفتن آنها سرباز زده اند.

اين در حاليست که دولت جمهوری اسلامی در سال ۲۰۰۰ رسما به مقامات سازمان ملل متحد تعهد داده است که تمامی گزارشگران ويژه اين سازمان در صورت درخواست آزادند تا برای تحقيق به ايران سفر کنند و به عبارتی "دعوت نامه باز" به همه آنها ارائه کرده است.

دولت محمود احمدی نژاد در طول چهار سال گذشته و بويژه بدنبال گزارشات نگران کننده سرکوب مردم ايران بعد ازانتخابات در خرداده ماه به درخواستهای پی در پی گزارشگران ويژه و حتی در خواست بان گی مون دبيرکل سازمان ملل متحد و همچنين خانم ناوی پيلاوی، کميسر عالی حقوق بشر در اين سازمان به تعهدات خود بطور علنی پشت پا زده است.

يکی از نکات مورد توجه در متن بسيارانتقادی اين پيش نويس قطعنامه که برای اولين مطرح شده، آنستکه از دبير کل سازمان ملل متحد خواسته شده وی در سال آينده به اعضای سازمان ملل متحد گزارش دهد تا چه اندازه دولت جمهوری اسلامی به مفاد اين قطعنامه از جمله پذيرفتن گزارشگران ويژه برای انجام تحقيقات مستقل عمل کرده است.

پيش نويس ضمنا بارديگر از بان گی مون خواسته است در اجلاس آتی مجمع عمومی گزارش مشروحی از وضعيت حقوق بشر در ايران ارائه دهد.

در بخش عمده ای از اين پيش نويس که به جريانات پس از انتخابات پرداخته، آمده است: «دولت جمهوری اسلامی می بايست به آزار و اذيت ، سرکوب و ارعاب فعالين سياسی، مدافعان حقوق بشر، دانشجويان، روزنامه نگاران، وبلاگ نويسان، روحانيون منتقد دولت و وکلای مدافع خاتمه دهد و کليه کسانی که بطور خودسرانه بدليل عقايدشان در زندانهای کشور بويژه آن دسته از ايرانيانی که پس از ۲۲ خردادماه بازداشت و زندانی شده اند را سريعا آزاد کند.»

در اين پيش نويس قطعنامه آمده است مقامات حکومت جمهوری اسلامی می بايست به سياست عدم مجازات ناقضان حقوق بشردر ايران خاتمه دهند و دستورانجام تحقيات مستقل، بيطرفانه و متعبری برای بررسی اتفاقات پس از انتخابات رياست جمهوری را صادر کنند.

در بخش ديگری از اين پيش نويس آمده است دولت جمهوری اسلامی می بايست در عمل و در قوانين خود به تمامی عملکرد های تبعيض آميز خود درنقض حقوق اقليت های قومی ومذهبی در ايران خاتمه دهد.

سال ۲۰۰۳ پس از مرگ مشکوک خانم زهرا کاظمی عکاس ايرانی تابع کانادا در زندان اوين و سرباز زدن مقامات جمهوری اسلامی در محاکمه علنی عاملان اصلی قتل وی در زندان عليرغم درخواست رسمی دولت کانادا، اين کشور ابتکار تهيه پيش نويس قطعنامه در محکوم کردن دولت جمهوری اسلامی در نقض گسترده حقوق مردم ايران بعهده گرفته است. و هرسال اين قطعنامه با اکثريت آراء در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصويب رسيده و انتظار ميرود که امسال نيز اين قطعنامه با اکثريت قاطع کشورهای عضو به تصويب رسد.