13 آبان امسال و دنیای به هم خورده ی سیاست ایران

چند روز پیش یکی از دوستانم در فیس بوک پیغامی برایم گذاشته بود و در لایه های پنهانی پیغامش به من نسبت به تغییراتی که کرده ام هشدار می داد. واقعیتش تاب نداشتم که پاسخش را سریع بدهم و او را متوجه کنم که در چه اشتباه عمیقی فرو رفته و در دنیای تاریک خود باقی مانده است، ولی متوجه شدم در آنصورت من هم مثل او فکر کرده ام و ترجیح دادم فعلا گذشت زمان مسئله را برای هر دوی ما روشن تر کند.امروز این مثال کوچک را با دنیای سیاست مواج کشورمان ایران، همسو دیدم. هیچ کس خودش را جای شخص مقابل قرار نداده و همواره خود را محق و حقیقت محض می داند.وقتی طرفداران کنونی مخالفت با آمریکا نظیر ا.ن را می بینیم که زمانی از مخالفان حمله به سفارت آمریکا بوده و پیشنهادش حمله به سفارت روسیه بوده، و اکنون روسیه صمیمی ترین دوست دولت اوست.و وقتی مخملباف، محسن میردامادی، معصومه ابتکار و ابراهیم اصغرزاده را می بینیم که جزو اشغال کنندگان سفارت بودند و الان دوست دارند اشتباه گذشته را جبران کنند.وقتی آقای منتظری، موسوی، رفسنجانی را می بینیم که از موافقین ولایت فقیه و یا حتی ولایت مطلقه فقیه بودند و هم اکنون با مشکلات ناشی از آن دست و پنجه نرم می کنند. و از سوی دیگر مخالفان ولایت فقیه در آن زمان مثل آقایان، جنتی، محمد یزدی و خامنه ای که الان از مزایای آن بهره کاقی می برند را مشاهده می کنیم.یادم هست به یکی از بستگان آقای ابراهیم نبوی درس کامپیوتر می دادم و از زندگی شخصی آقای ابراهیم نبوی تعریف می کردند که بخاطر امام و انقلاب چه ها که نکردند، ولی حالا … آقای گنجی و محسن سازگارا و … هم که از همه هویدا تر.کسی باور می کرد ممکن است آقای صفایی فراهانی را با این همه خدمت به کشور، با دلایلی واهی این همه مدت در زندان بیاندازند و صدای کسی در نیاید؟ماجرای دیکتاتوری محض ا.ن هم که امروز از پیش روشن تر شد که مجلس که از دید امام نماینده واقعی مردم هستند، را چنین تهدید می کنند که در سی سال سابقه کشور ما سابقه نداشته و چنین توهینی به ملت و نمایندگان ملت، فقط از عهده ی ایشان بر می آید و همانا این مجوز را همان محدود افراد کم سطح فکر و کم سوادی و کوته نگری به او دادند که با وجود دروغگویی و تهمت و هوچیگری وی در تلویزیون همچنان حمایت بیشرمانه اش کردند .ولی از نگاه من، نسل جوان و آگاه و تحصیل کرده کشور ما، راهش را پیدا کرده است، هر چند کشیدن دست کودتاچیان در قدرت، خصوصا از دست کسانی که خود را نماینده خدا و امام زمان می دانند، کار بسیار سختی است، ولی ایران آزادی و استقلال می خواهد.وقتی می بینیم اکثر افرادی که سرشان به تنشان می ارزد، از جنبش سبز حمایت می کنند، و از هیچ اقدامی نظیر سخنرانی، کار هنری، پوشیدن لباس سبز، عدم شرکت در برنامه هایی که سران کودتا در آن شرکت می کنند، مخالفت با حضور آنان در محیط های فرهنگی نظیر دانشگاه ها و غیره و غیره ، کوتاهی نمی کنند، هر روز از روز قبل امیدوار تر می شوم. که به نظر من کشورم با عوض شدن حاکمانش لزوما تغییر نمی کندف بلکه با تغییر مردمش تغییر می کند، که خوشبختانه آنها تغییر کرده اند.امیدوارم فردا هم زنان و مردان شیردل آزادیخواه ایران، یاد خون شهدای جنبش سبز را زنده نگه داشته و به سران کودتا نشان دهند همچنان خواهان تغییرات بنیادین در ساختار نظام کشورمان هستند تا کسی جرات نکند در صدا و سیما در انظار عمومی دروغ بگوید، تهمت بزند و به ناموس دیگران اهانت کند، کسی جرات نکند با مخالفان نظام چنین رفتار خشونت آمیز و وحشیانه که در طول تاریخ فقط از سوی حاکمان کشور آلمان سر زده بوده، مرتکب شود، و کسی جرات نکند به بهانه ی خحفظ قدرت از هر چه هست، دین ، شرف، انسانیت و حیا بگذرد و فقط نگران قدرت خودش باشد.