آشوبهاي خياباني؛ادامه منطقي تبليغات انتخاباتي ميرحسين موسوي

نگاهي به سير تحولات کنوني به ويژه آنچه از هواداران ميرحسين موسوي قبل و بعد از انتخابات رياست جمهوري دهم حادث شده است، گوياي تهي شدن عقلانيت و چيرگي احساس در رفتار اجتماعي - سياسي هوادارن نامزد شکست خورده انتخابات مي باشد که اين، حاصل استراتژي تبليغي ستاد وي به منظور پنهان ساختن ناتواني موسوي در جلب آراي عمومي و توجيه تبديل دشمنان پيشين به دوستان کنوني و پيوست هاي کاذب سياسي حول آخرين نخست وزير، تفسير مي شود. 
بدون ترديد، رقابت با کانديدايي که به عنوان رييس جمهور مستقر، سابقه 4 سال خدمت را در توشه دارد نيازمند تلاشي وافر به منظور کسب اعتماد مردم براي سپردن قوه مجريه کشور است. از آنجايي که اين مهم، با توجه به دوري 20 ساله مهندس موسوي از معادلات قدرت امري دشوار مي نمود ستاد انتخاباتي وي با تدوين استراتژي "تببين، تبليغ و تهييج" کوشيد با ايجاد جنگ رواني عليه دولت، هواداران را به پيروزي در انتخابات اطمينان بخشد. در حقيقت با دروغ پردازي، شايعه پراکني غير واقعي و تحريف واقعيات به عنوان يکي از اصلي ترين راهبردهاي شکست حريف، احساس و عاطفه جايگزين عقل شد. اين مسئله که در علوم رسانه به "برچسب زني" و "انگاره سازي" تعريف مي شود، به عنوان يکي از راه هاي برخورد رواني با موضوع‌ها و شخصيت‌ها از طريق ايجاد يک حوزه معنايي منفي، باورپذيري را به واسطه "تکرار" براي ذهن مخاطب ممکن مي سازد به نحوي که نگرش مخاطب نسبت به امر "غيرواقعي" کاملاً همسو با جهت گيري مورد نظر قرار مي گيرد. 
نخستين خروج از مدار خرد و عقلانيت، حضور تنش زاي نمايندگان و هواداران ميرحسين موسوي با دستبندهايي سبز در خيابان ها و ميادين شهر بود در حالي که هنوز هيچ برنامه مشخصي براي اداره کشور از سوي ستاد وي ارائه نشده بود. اين استراتژي خياباني، همراه با تهييج شهروندان از طريق ايجاد تمايز اجتماعي هواداران موسوي با سايرين، به دنبال راهپيمايي هاي غيرقانوني پيش از برگزاري انتخابات شدت گرفت. در همين هنگام، رسانه هاي مکتوب و بنگاه هاي سيار و ثابت خبر پراکني اين جريان در تاکتيکي از پيش طراحي شده، با استفاده از شيوه دروغ پردازي رسانه اي در جهت شکل دهي افکار عمومي جامعه، از پيروزي قطعي ميرحسين موسوي در دور اول انتخابات خبر دادند. 
پس از غلبه فضاي انتخابات در کشور و افزايش سفرهاي انتخاباتي رقيب، پوچي اين توهم مشخص شد و کارگزاران جنگ رواني، از کشيده شدن انتخابات به دور دوم سخن به ميان آوردند. همزمان با اين رويداد، از يکسو پروژه تهديد نقاط استقرار و حياتي نظام اسلامي و بحران سازي به منظور ترديد در سلامت انتخابات پي گرفته شد به گونه اي که بسياري از نهادهاي قانونمند کشور مورد تخطئه قرار گرفت و مسئله اي تحت عنوان "کميته صيانت از آراء" عليرغم اعلام سخنگوي شوراي نگهبان در خصوص غير قانوني بودن تشکيل چنين کميته هايي عنوان شد و از سوي ديگر، شبکه شورش خياباني به منظور واداشتن حاکميت به تمکين از خواسته هاي غيرقانوني اين جريان سازماندهي شد. 
با اين وجود، دهمين دوره انتخابات رياست جمهوري در سراسر کشور و برخي نمايندگي هاي جمهوري اسلامي ايران در اقصي نقاط جهان در کمال صحت و آرامش برگزار شد اما هيجاني شدن فضا و متروک شدن عقلانيت در تبليغات انتخاباتي، منجر به ظهور نافرماني مدني و اغتشاشات سياسي گرديد. اين معني با کنفرانس غيرقانوني مطبوعاتي ميرحسين موسوي در ساعات پاياني روز جمعه 22 خرداد و اعلام پيروزي در انتخابات ! عينيت يافت. در همين راستا، تجمعات غيرقانوني توأم با خشونت در اطراف وزارت کشور و خيابان هاي منتهي به آن، درگيري با نيروهاي انتظامي، تخريب اموال عمومي و تسري اين آشوب ها به ساير نقاط شهر بر التهاب فضا افزود. در همين حال که انتظار مي رفت ميرحسين موسوي هواداران خود را به آرامش و پذيرش آراي قاطع ملت فراخواند، اين نامزد شکست خورده تحت تأثير کميته راديکالي که مي کوشيد شکست اصلاح طلبان در اين دوره از انتخابات را در اقدامي فرافکنانه، به محيط بيروني جريان خود منتقل کرده و آن را به مثابه پيروزي بنماياند تا بتواند از اين طريق، موجبات تداوم حضور بحران زاي خود را در قدرت و عرض اندام در انتخابات هاي آتي فراهم آورد، با انتشار بيانيه هاي تندي، هرچه بيشتر هواداران خود را براي آشوب گسترده تر تشجيع کرد. 
بايد توجه داشت که اين رفتارها، ناشي از همان هيجاني شدن فضا و استراتژي تبليغي موج گونه ستاد ميرحسين موسوي است که از سوي دانشجوي دانشگاه انگليسي آکسفورد و رئيس کميته رسانه و تبليغات ستاد آخرين نخست وزير طرح ريزي شد و در آن آشکارا عقلانيت مسخ گرديد و با تمايزگذاري ميان شهروندان، شکاف در جامعه آغاز شد. از آنجايي که راهبرد بهره گيري از عقلانيت ابزاري به مثابه اهرمي براي تسلط بر محيط و استراتژي خياباني ستاد موسوي نتوانست افکار عمومي را با خود همراه سازد، بديهي بود که اين هيجانات، در اوج ناکامي شکست در انتخابات، رفتارهايي ناهنجار از خود بروز دهد. به ويژه تأکيد جريان هوادار موسوي به شرکت آراي خاکستري (به معناي کساني که تا لحظه انتخابات تصميم نگرفته اند به کدام نامزد رأي بدهند) در انتخابات و انتقال توهم پيروزي به ديگران در شرايطي که دامنه انتظار آنان وسعت مي يافت، اساساً ناتواني مديريت هيجانات کنوني را قابل پيش بيني مي نمود از اين رو، سخن به گزافه نيست که ادعا کنيم اغتشاشات و آشوب هاي خياباني، ميوه تلخ و زهرآلودي است که از درخت غوغاسالاري و شانتاژ بار آمده است.