مگر چند روش مبارزه مسالمت آمیز را امتحان کرده ایم که فرمان حمله می دهید؟

وبلاگ ناآرام : تا کنون ما کدام مدل های مبارزه مسالمت آمیز را امتحان کرده ایم؟ با بی نطمی کمی شعار نویسی کردیم که آنچنان دولت را گرفتار کرده که عده ای را مامور کرده شعار پاک کنند . روی اسکناس نوشتیم که صدای عجز بانک مرکزی را در آورده و آنها را به هذیان گویی کشانده . روی بام ها گاهی و گداری شعاری گفتیم که بیچاره ها آنچنان به تکاپو افتادند که بعضی وقتها در بعضی محلات صدای موتور بسیجیان از صدای شعارها بلندتر می شود! و در نهایت تظاهرات خیابانی کردیم که رسوای خاص و عامشان کرد به طوریکه پریروز لاریجانی ،رضایی،واعظ طبسی و اینهایی را که منافق می خواندنشان را چنان تهدیدی کردند که لاریجانی و واعظ صریحا مجبور به موضع گیری شدند و سایت تابناک دوروزیست که به کل دری وری می گوید. خوب شما حساب کنید با همین چند کار ساده که آن هم نصف و نیمه و نادرست انجام شد این ها اینقدر دستپاچه شده اند اینها در شرایطیست که هنوز حاکمیت به جایی نرسیده تا زور بزند و هشتش را با نه برابر کند . هنوز اندک حقوقی به کارمندان میرسد و بازار کار نصفه و نیمه می چرخد ولی تا به کی؟ رمز مبارزه مسالمت آمیز همین استمرار و انسجامش است . تصور کنید همین شعار نویسی و شعار گویی ها را اگر همه جدی گرفته بودند وضع چقدر متفاوت بود؟ همین هایی که صحبت از مبارزه و جنگ خیابانی می زنند…عزیز آیا اندیشیده ای که در چه میدانی قرار است قدم بگذاری؟ایا امکانات را سنجیده ای؟ آیا لحظه ای فکر نکردی اگر خشونت فراگیر شود و طبقه متوسط اجتماعی کم کم از صحنه کنار برود یا جنبش شکست می خورد و یا به دست آنهایی می افتد که فرجامی بدتر از اینی که هست خواهد داشت؟ کمی بر خود مسلط باشیم . کسی نمی گوید نباید از خود دفاع کرد اما از آن طرف وارد فاز جنگی و حمله ای و پارتیزانی شدن هم از آن حرفهاست . به جای فکرهای آرمانی و محال کمی بهتر است آکسیون های محدودی که امتحان پس داده اند را جدی تر بگیریم .هنوز تا اعتصابات و دیگر روش ها راه زیادی در پیش است .هوشیار باشیم و استقامت داشته باشیم . پیروزی نزدیک است