اختصاصی جرس / فشار شدید بازجویان به دکتر یزدی برای تعطیلی کامل نهضت آزادی

تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۳۸۸

شبکه جنبش راه سبز (جرس):به نقل از اطلاعاتی  از زندان اوین وگفته های زندانیان آزاد شده ،ابراهیم یزدی دبیر کل نهضت آزادی تحت فشار شدید بازجویان قرا دارد اما درعین حال از روحیه ای مناسب وقوی برخوردار است واز درون سلولش در بسیاری از اوقات روز صدای تلاوت قرآن می آید.
به گزارش جرس  ابراهیم یزدی به رغم سن بالا وبیماری سرطان از فردای عاشورا بازداشت شده و هیچ گونه تماسی با خانواده خود غیراز یکبار که داروهایش را طلب کرده بود نداشته است.  این درحالی است که طی مدت بعد از انتخابات  یزدی سه روز که در بیمارستان بستری بود نیز تحت بازداشت بود که به سرعت آزاد شد.اما  پس ازعاشورا با اینکه وضعیت حال دبیر کل نهضت وخیم تر از گذشته است وی بیش از یک ماه است که در انفرادی حضور دارد و هیچ ملاقاتی نه با وکیل نه با خانواده خود نداشته است.

موج فشار های شدید امنیتی به نهضت آزادی، قدیمی ترین تشکل سیاسی حاضر درکشور برای لغو وتعطیلی کامل این حزب توسط خود اعضا ورهبران آن است .برای این کار هم نیروهای امنیتی از هیچ کاری فروگذاری نمی کنند تا جایی که خانواده دکتر یزدی وتوسلی را به گروگان گرفتند.دو دختر محمد توسلی که خواهر زاده های دکتر یزدی نیزهستند برای تحت فشار قرار دادن رهبران نهضت بازداشت شده اند تا محو شدن نهضت آزادی با نیم قرن فعالیت سیاسی توسط دبیرکل وشورای مرکزی خود حزب اعلام شود.کاری که بعید است توفیقی درآن حاصل شود چرا که نهضت دوره های مختلف فشار سیاسی وامنیتی را از سرگذرانده است.
همچنین روز چهارم بهمن ماه یازده تن از چهرهای ملی - مذهبی با صدور بیانیه ای نسبت به در خطر بودن سلامت دکتر ابراهیم یزدی هشدار دادند. ابولفضل بازرگان، محمد بسته نگار ، حبیب الله پیمان ، غلامعباس توسلی ، رضا رئیس طوسی ، عزت الله سحابی ، هاشم صباغیان ، احمد صدر حاج سید جوادی ، اعظم طالقانی ، نظام الدین قهاری و علی اکبر معین فر در بخشی از نامه خود هشدار داده بودند که  شنیده ها حاکی است که دکتر یزدی در سلول انفرادی بسر برده و از امکانات متناسب با شرایط جسمی محروم بوده و کسانی که ایشان را به تازگی دیده اند وضعیت نامناسب ناشی از بیماری و فشارهای زندان را در چهره تکیده اش گزارش می نمایند . این وضعیت زنگ خطری جدی برای سلامتی دکتر یزدی است . متصدیان امور باید بدانند این نحوه برخورد در مقابله روشن با آموزه های دینی و منشور حقوق بشر و قوانین مدنی کشور است و آیا می دانند روایت دربند کشیدن پیرمردی هفتاد و هفت ساله ای با آن سوابق ملی و آزادی خواهانه در چنین وضعیت جسمی را آیندگان این مرز و بوم چگونه خواهند نوشت و چه قضاوتی خواهند کرد ؟