موسوی و کروبی خشونت نیروهای امنیتی علیه زنان را تقبیح کردند

موسوی و کروبی خشونت نیروهای امنیتی علیه زنان را تقبیح کردند
میر حسین موسوی عصر جمعه در منزل مهدی کروبی با وی دیدار کرد.
۱۳۸۸/۰۸/۲۳
میرحسین موسوی و مهدی کروبی دو تن از نامزدهای معترض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در ایران با هم دیدار کرده و در سخنانی ضمن تقبیح خشونت علیه معترضان و به ویژه زنان بر ادامه مبارزه مسالمت‌آمیز تأکید کردند.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی حزب اعتماد ملی، میرحسین موسوی از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری عصر روز جمعه با حضور در منزل مهدی کروبی دیگر نامزد اصلاح‌طلب انتخابات ریاست جمهوری نسبت به حمله نیروهای امنیتی به وی و محافظانش در تظاهرات روز سیزدهم آبان ابراز تأسف کرد.


بیشتر بخوانید:
انتقاد کروبی از سیاست‌های دوگانه جمهوری اسلامی در قبال آمریکا ممانعت از حضور موسوی در مراسم ۱۳ آبان؛ موسوی در حصر پیشتر نیز چند شخصیت‌ اصلاح‌طلب دیگر از جمله آیت‌الله منتظری، محمد خاتمی و عبدالله نوری حمله نیروهای امنیتی به مهدی کروبی در راهپیمایی ۱۳ آبان را محکوم کرده بودند.

آقای موسوی همچنین با محکوم کردن اعمال خشونت علیه معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در ایران بر لزوم پرهیز حامیان «جنبش سبز» از روی آوردن به خشونت متقابل تاکید کرده و اظهار داشت: « راه‌سبز سرکوب را محکوم می‌کند و خود هم گرفتار خشونت نخواهد شد. همه مردم متوجه هستند که سلاح ما، شعارهای مسالمت‌آمیز و عقلانی ماست. اگرچه دراین راه دچار خسارت هم بشویم».

وی همچنین با اشاره به شعار‌های تند تظاهرکنندگان گفته است: « شعارهای ساختارشکنانه، اغلب متاثر از خشونت نیروهای امنیتی است که با ناجوانمردی به پیر و جوان و زن و مرد، حمله می‌کنند. مخصوصا حمله به زنان، اوج شکستن سنت‌های مرسوم جامعه ماست».

اعمال خشونت نیروهای امنیتی و لباس‌شخصی‌ها علیه تظاهرکنندگان و به ویژه زنان در جریان تظاهرات روز سیزده آبان در رسانه‌ها و سایت‌های خبری بازتاب گسترده‌ای یافته و فیلم‌های متعددی از حمله نیروهای امنیتی به زنان در اینترنت منتشر شده است.

آخرین نخست وزیر جمهوری اسلامی ایران همچنین به تشریح نحوه ممانعت نیروهای امنیتی از حضور وی در تظاهرات سیزده آبان پرداخته و گفت: « حدود ساعت ۹ صبح، تعدادی جلوی فرهنگستان جمع شدند و شروع‌کردند به شعاردادن. سپس تعداد زیادی موتورسوار لباس شخصی، جلوی هر دو درب فرهنگستان در خیابان ولی‌عصر و خیابان صبا را سد کردند که مانع خروج من شوند و با بستن درب پارکینگ، کاری کردند که من سعادت نداشته‌باشم که به جمع مردم بپیوندم و در این اجر معنوی شریک بشوم».

وی همچنین افزود: « این افراد می‌خواستند با ممانعت از حضور من در میان مردم، قدرت‌نمایی بکنند، ولی در نهایت این مردم بودند که قدرت‌شان را نشان دادند. این‌ها باید حق مردم را بشناسند. شرکت در این تظاهرات چه ایرادی داشت؟ مردم می‌آمدند و آرام شعارهای‌شان را هم می‌دادند. پخش فیلم‌های این رفتارهای خشونت‌آمیز و حمله به مردم و باتوم‌زدن به سروپای خانم‌ها عاقبت خوشی نخواهد داشت».

وی در باره حضور انبوه نیروهای امنیتی در خیابان‌ها در روز سیزده آبان گفت: « وقتی صبح آن روز از خانه به سمت فرهنگستان هنر می‌آمدم، دیدم که جلوی دانشگاه تهران، آن ‌قدر نیرو چیده‌اند که انگار لشگرکشی شده‌است. با‌خودم گفتم اگر امروز حتی یک‌نفر هم بیرون نیاید، باز هم این نشان‌دهنده قدرت جریان سبز است.»

میر حسین موسوی در بخش دیگری از سخنان خود در دیدار با مهدی کروبی یک بار دیگر به تشریح اهداف «جنبش سبز» در ایران پرداخت و با ابراز اطمینان نسبت به پیروزی «عقل و مسالمت براسلحه» اظهار داشت: « ما اجرای بدون تنازل قانون اساسی را می‌خواهیم. ما آزادی زندانیان سیاسی را می‌خواهیم. ما تضمین انتخابات‌های سالم را می‌خواهیم. ما تامین آزادی‌های مطبوعات و رسانه‌ها و آزادی عقیده و بیان را می‌خواهیم».

وی افزود:«این جنبش عظیم از ارزش‌های بنیادی دفاع می‌کند. می‌گوید دورغ نگویید و می‌گوید دروغ محکوم است، تقلب محکوم است. کسانی‌که مردم را می‌زنند، فکر نکنند می‌توانند با ترساندن، مردم را خانه‌نشین کنند. اسلام به مردم یاد داده‌است که در راه‌حق از چیزی نترسند. تصور این‌که سرکوب حلال مشکل است، اشتباه است. سرکوب، شورش را از بین می‌برد ولی آن‌چه ما در کشور شاهد آن هستیم، شورش نیست، بلکه درخواست حقوق قانونی است».

«زمان شاه با مردم اینگونه برخورد نمی‌کردند»

مهدی کروبی دیگر نامزد معترض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری نیز در دیدار به موسوی ضمن تقبیح اعمال خضونت علیه معترضان اظهار داشت: « من هم اگر خود را جای حکومت بگذارم، اصلاً توجیه نمی‌شوم که چرا باید چنین رفتاری با مردم صورت بگیرد. عمری ازمن گذشته، حداقل ۱۵ سال با رژیم پهلوی رسماً مبارزه کردم... تظاهرات دیدم، راهپیمایی دیدم، زندان و فرار کشیدم. یادم می‌آید حدود سال ۴۱ بود که نهضت آزادی اوج گرفته‌بود. آن‌زمان هم چنین تظاهراتی در تهران و جلوی دانشگاه انجام می‌شد. دانشجویان شعار می‌دادند، پلیس هم می‌آمد و متفرق می‌کرد. چنین برخوردهایی نبود».


وی در باره رویدادهای سیزده آبان نیز گفت: « من اعلام کردم که روز ۱۳آبان می‌آیم. ولی هرجا هم مصاحبه کردم، گفتم که مواظب باشید که طوری رفتار کنید که به کل نظام برنخورد و از روز قبل هم پیغام‌هایی آمد که در مراسم شرکت نکنید. بنا است با شما برخورد شود و صبح روز حرکت هم نامه‌ای ارسال شد از یک سازمان امنیتی، مبنی بر این‌که گروه تروریستی ریگی قصد انجام عملیات انتحاری را دارند، بدین جهت به محافظین گفتم هرکس مایل نیست و احساس خطر می‌کند، مرا همراهی نکند. ولی من به‌خاطر عهدی که با مردم مبنی‌بر شرکت در مراسم کرده‌ام، باید حضورپیداکنم».

مهدی کروبی همچنین افزود: « وقتی دیگر رفتن با ماشین امکان‌پذیر نبود، پیاده شدیم و درکنار مردم قرار گرفتیم. در همان‌جا شروع‌کردند به زدن مردم. به‌سمت میدان هفت‌تیر در حرکت بودیم که ناگهان من دیدم که سر محافظم شکاف برداشته و از آن خون جاری شده‌است. اول فکر کردم که با باتوم به سرش کوبیده‌اند. اما بعد فهمیدم که در اثر شلیک مستقیم گاز اشک‌آور به سمت ما و برخورد آن به‌سر محافظم، این وضعیت پیش آمده‌است. در همین حین دیدم چیزعجیبی در جلوی پایم است. دیدم دارم خفه می‌شوم. انگار تمام صورت، ریش و ابروهایم گرگرفته است. من در جریان انقلاب حداقل ۲۰ بار گاز اشک‌آور خورده‌ام. اما این، گاز اشک‌آور نبود».

وی در باره برخورد خشونت‌آمیز با تظاهرکنندگان و به ویه زنان اظهار داشت: « یادم می‌آید در زمان پهلوی وقتی می‌رفتیم یک اداره‌ای یا جایی در صف بودیم، وقتی خانمی وارد می‌شد، متصدی آن‌جا می‌گفت اجازه بدهید اول کار خانم را راه ‌بیاندازم. یا توی اتوبوس‌ها که مختلط بود، مردها بلند می‌شدند که خانم‌ها بنشینند. اما حالا درجمهوری اسلامی با زنان به قدری با خشونت رفتار می‌شود که اخبار متواتری از زدن بانوان با باتوم به اطلاع می‌رسد. من واقعا نمی‌فهمم که دستور چنین رفتارهایی علیه مردم، از کجا صادر می‌شود».

آقای کروبی همچنین به حملات کیهان و سایر روزنامه‌های حامی دولت علیه چهره‌های اصلاح‌طلب اشاره کرد و گفت:« من ۵۰ سال است که در جریان این انقلاب هستم. روزی که حضرت امام فوت کردند، پنج تا حکم از ایشان داشتم. شما هم که نخست‌وزیر امام بودید. این روزنامه‌های زنجیره‌ای تهمت و انگ‌ می‌زنند که من و شما از اسلام و انقلاب خارج شده‌ایم. اما با نوشته‌های آن‌ها که ما از اسلام و انقلاب خارج نمی‌شویم. منتها من نمی‌دانم این چه برخوردی است که آن‌ها خودشان را میزان‌الاعمال و امیرالمومنین می‌دانند؟ اگر زمانی که ما روزنامه‌داشتیم، می‌نوشتیم که مثلا آقای عسگراولادی یا مرتضی نبوی ضدانقلاب هستند، حالا این آقایان ضد انقلاب می‌شدند»؟