سخني با سبزهای زنجان

چهارشنبه ۲ دیماه ۱۳۸۸
مهدي سحرخيز
رويداد : سبزهای زنجان، هشتم محرم در راه است. حتما میدانید از چه حرف میزنم، از دسته عزاداری حسینیه اعظم زنجان، که جمعیتی بیش از 250 هزار نفر در آن شرکت میکنند، دسته عزاداری که شهره عام و خاص است و نشانی است از عشق مردم دلیر زنجانی به حسین و رشادت هایش. دسته عزاداری که تعداد قربانی نذورات آن بعد از مکه ، مکان دوم را به خود اختصاص داده است. اما همشهری عزیز، حسینی بودن یعنی همین؟

مگر همواره ادعای حسینی بودن را نداشته ایم؟ آیا این است راه و سبک حسین؟ آیا حسینی بودن فقط به سینه زنی در دسته عزاداری از حسینیه تا امامزاده است؟ آیا افتخار ما به حسینی بودن، در طول و عرض دسته عزاداریست؟ آیا از حسین تنها مدخلی ساخته ایم برای شفای حاجات؟  و تنها دل خوش داریم که دسته عزاداریمان معروف باشد؟

آهای همشهری، میدانی در همین حکومتی که ادعای جانشینی امام زمان را دارد، چه فجایعی تنها در این 6 ماه رخ داده؟ آیا اسم سهراب را شنیده ای. صحنه جان سپردن ندا را چه، دیده ای؟ از تجاوزها شنیده ای؟ از هتک حرمت مراجع مستقلی که پشتیبان حقوق ملت حسینی بوده اند، چیزی میدانی؟ ایا میدانی که مراسم ختم مرجع شیعه در حکومت عدل علی، اجازه برگزاری نداشت؟

مردم زنجان را چه شده که در این وانفسای حکومت یزیدیان، صدایی از آنان شنیده نمیشود؟ جوانان هم میهنمان را کشتند، اما شهر ما ساکت بود. به جوانان ما در سیاهچاله های کهریزک و غیره، تجاوز کردند، اما رگ غیرت زنجانی نجوشید؟ مگر زنجان همیشه مدافع ایران نبوده؟ مگر غواصان دریا دل در کربلای 5 از شهر ما نبودند؟ پس چرا شهر ما اینگونه در خواب است؟

همشهری، زمان اندک است، اما یک فرصت عالی. بگذار نسل من و تو، یکبار صحیح حسینی باشد، بگذار به جای آن که بگویند، زنجان دسته عزاداری بزرگ دارد، بگویند زنجانیان دل بزرگ دارند. بگذار یکبار، به جای آن که این دسته عزاداری، محل سینه زنی باشد، تمرین گفتن کلمه حق باشد در برابر جائر زمان. نه این که جهاد در راه حق و گفتن کلمه حق در برابر امام جائر، از هر عبادتی بالاتر است، پس یکبار بیا حسینی باشیم. یکبار راه حسین قدم برداریم، نه فقط نام حسین را بر لب داشته باشیم

ما بیشماریم

دوست عزیز، به سبز های حسینی زنجان بپیوند.

قرار ما: دسته عزاداری حسینیه اعظم، جمعه هشتم محرم