سخنی با آقای خامنه ای

تاریخ انتشار: ۰۵ بهمن ۱۳۸۸

بهروز روزبه

وَلتَکُن مِنکُم اُمَّةٌ یَدعونَ اِلی الخَیر وَ یَأمِرونَ بِالمَعروف وَ یَنهَونَ عَنِ المُنکَر وَ اولئکَ هُمُ المُفلِحون ( آل عمران 104 )

و باید ازمیان شما گروهی باشند دعوتگر به خیر که به نیکی فرمان دهند و از بدی بازدارند و اینان رستگارانند.

جناب آقای سیّد علی حسینی خامنه ای !

به حقِّ حُباب بن مُنذَر که بر سر شیوه نبرد پیرامون چاه های بدر با رسول اکرم (ص) به استدلال پرداخت تا حرف خود به کرسی نشاند؛

به حقِّ  سَعد بِن مَعاذ صحابی نستوه که درخصوص نحوه تقسیم عنائم غزوۀ حنین با رسول گرامی احتجاج نمود؛

به حقِّ آن مجاهدی که در برابر خلیفه دوّم ایستاد و گفت که اگر ناراستی ببیند با شمشیر خمیده اش او را راست خواهد کرد؛

به حقِّ مولایمان علی (ع) که انتقاد خلائق را بر خود می پسندید ؛

به حقِّ امامانی که بازگوکننده کاستی ها را دوست خود خطاب میکردند؛

به حقِّ تمامی آنچه مبانی اسلام راستین می دانیم می خواهم ذکری به میان آورم و بار مسئولیت شما را سنگین تر ساخته و لهیب هاویه ای که برایتان مهیا ساخته اند را شعله ور تر نمایم.

لَئن لَم یَنتَهِ لَنَسفَعاً بالنّاصیة . ناصیةٍ  کاذِبةٍ  خاطِئةٍ  (ذاریات 55)

حاشا اگر از آن کار دست برندارد ، موی پیشانیش را به سختی بگیریم . موی پیشانی دروغزن خطا پیشه را .

آقایی که رهبرت می خوانند!

این معمّا همچنان در ذهن بسیاری باقی است که چگونه سیّد علی خامنه ای در سال 54 توسط  ساواک دستگیر شد و پس از 7 ماه به قول خودتان با حلالیت طلبیدن دژخیمانی چون  " مشیری " خلاصی یافت و این شکنجه گر ، باز به قول خودتان پس از پیروزی انقلاب مهلت یافت تا از شما توصیه نامه ای دریافت نماید. ساواک چه چیز در شما ندید امّا در هاشمی رفسنجانی دید که او را به دفعات تا حدّ شهادت شکنجه نمود ؛ یا چه چیزی را برخلاف شما در شهیدان سعیدی و غفّاری دید که آنها را به قتل رساند. شما در طول 20 سال گذشته بسیاری از امور را به دشمن فرضی و حقیقی نسبت داده اید و خلائق را از تمجید و نرمش دشمن به  هراس افکنده اید. آیا برای معمّای مدارای ساواک با خودتان نیز تحلیل و پاسخی دارید؟

آقای خامنه ای !

وقتی امام عزیز به میهن بازگشت ، بهشتی مظلوم به بهشت زهرا(س) نرسید چرا که اثاثیۀ  بر زمین ماندۀ امام را از فرودگاه منتقل میکرد و به پیگیری  برنامه های انقلاب مشغول بود و سرانجام دوراندیشی وی منجر به شهادتش شد. درهمان حال شما در بهشت زهرا(س) در مقابل دیدگان ملت بر کتف امام بوسه زدید امّا طرفی نبستید و در شورای انقلاب جائی برایتان تعبیه نشد. به مشهد بازگشتید تا به ادعای خودتان به رتق و فتق امور حوزه به پردازید. اگر توصیۀ  هاشمی رفسنجانی به امام و پیگیری شهید بهشتی نبود ، در شورای انقلاب عضویت نمی یافتید. خود آگاهید که سیّد علی خامنه ای سال 57 فاقد جایگاه سیاسی، اجتماعی و علمی قابل مقایسه با زعمای قوم بود. آیا خودتان را مدیون آقایان هاشمی رفسنجانی و شهید بهشتی می دانید؟

آقائی که عُظمایت می دانند!!

یادتان هست که فرار بنی صدر و شهادت رجائی موجب شد تا امام علیرغم میل باطنی خود با کاندیدا شدن یک روحانی برای ریاست جمهوری موافقت کند و شما انتخاب شدید و از ابتدا بنای ناسازگاری با میرحسین موسوی را گذاشتید و یکبار همچون شیوه فعلیِ اتان ، افرادی معلوم الحال را به هواخواهی در پاستور متحصن کردید و البته پذیرائی مفصّل عوامل شما از این افراد از چشم شهود پوشیده نماند. در دور دوم ریاست جمهوری نیز نمی خواستید میرحسین را نخست وزیر کنید تا اینکه با نامه امام در تجلیل از وی مواجه شدید. نزد امام جسارت و گلایه کردید و پیر جماران نیز پس از تمجید از موسوی به شما پدرانه نصحت کرد که خیر و صلاحتان را میخواهد. به مشهد رفتید و با  وسواس الخنّاس  بر سفره رنگین آستان قدس نشستید و به سرنوشت خود اندیشه کردید. بسیاری چون من برایتان دعا میکردیم که این دوره فِکرَت به سان شبی نباشد که بر وَلید بِن مُغِیرَه  و عُمَر بِن  سَعد  گذشت. به  تهران بازگشتید و در نماز جمعه  نخست وزیری مجدد میرحسین را بشارت دادید . آنروز ندانستم که چه در آستین دارید؟

آقای خامنه ای !

چرا در نماز جمعه آن افاضات را درخصوص محدودیت فقهی ولایت مطلقه بیان کردید تا امام نامه ای عتاب انگیز را خطاب به شما منتشر سازد؟ آیا جز این بود که قیاس به نفس کردید و به دلیل نگرانی از رهبری آیت الله العظمی منتظری می خواستید از همان ابتدا  ایشان را خلع سلاح کنید؟  بگذریم که بازی روزگار در راستای نیّات شما به خانه نشینی فقیه عالیقدر منجر شد و شما پس از رحلت امام در محفلی چون  سَقیفه بَنی ساعِدِه  به  رهبری امت برگزیده شدید آنهم با نقل عباراتی از امام در تمجید شما که کسی بی واسطه آنرا نشنیده بود. خمینی عزیز در انتهای وصیت نامۀ  خود (بند2) تصریح کرده است : آنچه به من نسبت داده شده یا میشود مورد تصدیق نیست مگر اینکه صدای من یا خط و امضای من باشد با تصدیق کارشناسان یا در سیمای جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم . پس این عبارت از کجا آمد که خامنه ای برای رهبری لیاقت دارد؟ بگذریم . ردای رهبری به تن کردید و به سواری گرفتن از کرسی ولایت مطلقه مشغول شدید. دیدید که چه راهواری است این مرکب و از سرمستی زیاد ، فراموش کردید که زمانی مخالف آن بودید.

بر صغیر و کبیر تاختی .

روحانی و فرهیخته  را نواختی .

استخوان سابقون انقلاب را شکستی.

شمشیر آخته بر پیر و جوان و زن و مرد کشیدی.

خون بگناهان به نام حفظ نظام جاری ساختی.

خمینی نستوه گفته بود که اگر اسلام سیلی بخورد تا صد سال کمر راست نخواهد کرد. خدایت نیامرزد که سیلی محکمی بر اسلام نواختی و تشویشِ  پیرِ جماران  را محقق ساختی.

اما بازی دنیا را چگونه می بینید حضرت آیت الله؟!

از آمدن میرحسین به صحنه انتخابات ممانعت نکردی و از آنجا که نخست وزیر محبوب امام را استخوان لای زخم تصور میکردی ، ترفندی ساختی تا به زغم خود برای همیشه از این به اصطلاح معضل خلاصی یابی لذا کلب آستان را وانهادی تا به آبرومندان و نیکان هجمه بَرَد. ولی نمی دانستی که چه میکنی همانگونه که  فرعون نمی دانست چه دامی برای خود گسترده است. اینک در منجلاب بی آبروئی و تقلب ، کشتار و تجاوز ، دروغ و تهمت گرفتار آمده ای . خداوندِ جبّارِ مُنتقم  را سپاس باید گفت که چه زیبا و شگفت ، دین فروشان را به مکر خویش رسوا می سازد. مگر نمی دانید که دین ،ناموس خداست و شما به هتک حرمت ناموس خداوند مبادرت کردید.

آقائی که عسسان و حشاشین مولایش خوانند!!

می دانم هرآنچه از هبوط شما نگاشتم در این بازار مداهنه برایتان تازگی داشت و این نیز مصیبت دیگری است از نفس شما.

وَلا تَکونوا کَالّذینَ نَسوالله فَاَ نسیهُم اَنفُسَهُم (حشر 19)

مانند آنهائی نباشید که خدای خود را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به خود فراموشی مبتلا ساخت .

فقط بدانید که در تاریخ نوشته خواهد شد که یکی  "خامنه ای "  نامی ، نالایق تر از سلطان حسین و ناصرالدّین شاه و محمد رضا پهلوی در ایران حکومت کرد و به مدت بیش از20 سال به نام دین ، جنایت ها  کرد و فجایع به بار آورد و عاقبت اش اینگونه  شد .

با مدّعی مگوئید اسرار عشق و مستی                                             تا بی خبر بمیرد در درد خودپرستی