آیت‌الله دستغیب؛ هدف حملات جدید

۱۳۸۸/۱۰/۱۵

فریدون زرنگار

راديو فردا : آیت‌الله علی محمد دستغیب تنها روحانی بود که در اجلاس مجلس خبرگان امسال که در شهریور ماه برگزار شد، خواهان گفت‌وگو با میر حسین موسوی ، محمد خاتمی و مهدی کروبی برای رفع بحران پس از انتخابات شد.

پس از این اعتراض آیت‌الله دستغیب در یک سخنرانی در شیراز به بازداشت‌های پس ازانتخابات اعتراض کرد و چنین گفت: «گفتند بیایید در انتخابات شرکت کنید. حالا که شرکت کردند، ولی چماق می‌زنید توی سرشان. این ظلم نیست؟ بعد می‌گویند حرف نزنید. چرا حرف نزنیم؟ چیزی که می‌بینید ، چیزی که می‌دانید چرا حرف نزنید؟ خوب . به بنده خدا نگویید بیا شرکت کن در انتخابات. دیگر وقتی آمد شرکت کرد چرا می‌زنیدش؟ عکس‌های آن هست. همه چیز هست. ما که بی دلیل حرف نمی‌زنیم. همه اش هست. بنده خدا چه گناهی کرده است؟ حالا جلوی مردم چرا؟ لااقل ببریدش به زیرو. به نمی‌دانم کجا . به شکنجه گاه ...»

 

اما دلیل اختلافات در شیراز بین مخالفین و هواداران آیت‌الله دستغیب به کجا برمی‌گردد؟

عبدالله شهبازی، مورخ و تحلیلگر سیاسی در شیراز به رادیو فردا می‌گوید: در این میان دو مسئله وجود دارد. یکی پیشینه تاریخی قضیه است که برمی‌گردد به دعوایی که بعد از انقلاب بین نمایندگان جریان دو تفکر سیاسی در شیراز وجود داشت که در زمان حیات امام (خمینی) به درگیری و تنش شدید کشیده شد.

این جریان از سخنرانی آقای سیداحمد پیشوا، پیشنماز مسجد نو در شیراز در سال ۱۳۶۴ آغاز شد و گویا ظاهرا آن طور که نقل شده است وی به انقلاب اهانت کرده بود اما آقای محی الدین حائری ، امام جمعه شیراز از آقای پیشوا حمایت کرد و بیت آیت‌الله دستغیب در مقابل آقای پیشوا قرار داشت.

این تنش ادامه پیدا کرد و در واقع دو دسته بندی در شیراز به وجود آمد.

از سوی دیگر این برخوردها به عملکرد آیت‌الله دستغیب در جریانات پس از انتخابات و موضع گیری ایشان هم برمی‌گردد. بعد از موضع گیری سید علی محمد دستغیب به سود آقایان مهندس موسوی و کروبی- چون ایشان سابق بر این هم با آقای خاتمی روابط خوبی داشت- طبعا حملات در سطح محلی بر علیه ایشان شروع شد ولی هنوز این حملات ملی نشده بود.

تا اینکه جریانات به زمان برگزاری اجلاس مجلس خبرگان در ۳۱ شهریور امسال رسید. در این اجلاس تنها نماینده‌ای که سخنرانی کرد و خواستار آن شد که آقایان مهندس موسوی و کروبی و خاتمی در اجلاس خبرگان حاضر شوند و نظراتشان را بیان کنند، آیت‌الله دستغیب بود.

همین مسئله دستاویزی شد تا فشارهای شدیدی علیه ایشان و بیت ایشان از سوی همان کانون‌هایی که کینه و عداوت قدیمی داشتند وارد شود. کار به جایی رسید که گروهی به اصطلاح لباس شخصی مسجد را محاصره کردند.

در تمام این مدت هم آیت‌الله دستغیب مردم را دعوت به آرامش می‌کرد. یعنی اصرار شدید ایشان به صبر بود که باعث شد اوضاع شهر شیراز متشنج نشود. این در حالی بود که بسیاری از مردم شیراز هم از ماوقع مطلع نشدند.»

پس از رویدادهای خونین عاشورا، آیت‌الله دستغیب با انتشار بیانیه ای حمله به مردم را محکوم کرد. این بیانیه باعث خشم بنیادگرایان طرفدار دولت شد. یک شاهد حمله به مسجد و بیت آیت‌الله دستغیب به رادیو فردا گفت: «روز عاشورا وقتی این درگیری‌ها اتفاق افتاد و این تصاویر خشونت بار پخش شد ایشان یک بیانیه دادند و این اقدامات را محکوم کردند و از وعاظ آزاده هم خواستند که سکوت نکنند و موضعگیری کنند.

این باعث شد که از همان شب عاشورا درگیری‌هایی شروع شود. به این شکل که یک سری لباس شخصی با چوب و چماق جلوی مسجد قبا می‌ایستادند و فحش رکیک و بسیار زشت و زننده می‌دادند و سنگ پرانی می‌کردند و مردم را تحریک می‌کردند که بیایند جواب بدهند.

در این شب‌ها آقای علیخانی، فرماندار شیراز هم در آنجا حضور داشتند و نیروی انتظامی هم آن وسط می‌ایستاد و تقریبا بین چماقداران و مردم حایل می‌شد. اما هیچ وقت هیچ کس را دستگیر نکردند.

تا اینکه شورای تامین استان فارس یک روز بعد از غروب آمدند جلوی مسجد و یک بیانیه خواندند که با تصمیم اخذ شده در شورای تامین استان، ما فعلا صلاح می‌بینیم که مسجد پلمب شود و وقتی مردم توضیح خواستند گفتند که یکسری اراذل و اوباش در مسجد جمع می‌شوند و ما می‌خواهیم جلوی این کارها را بگیریم.»

آیت‌الله دستغیب روز دوشنبه ۱۴ دی ماه هم در نامه‌ای خطاب به مردم فارس بار دیگر بر خواست‌های پیشین خود مبنی بر گفت‌وگو با معترضان به نتایج انتخابات و آزادی بازداشت‌شدگان تاکید کرد.